OK. Zastanówmy się o czym mówimy. Co to jet ten ekstremizm, który twoim zdaniem cechuje część katolików? Proponuję wziąć aborcję, jeden z wymienionych przez ciebie tematów.

Zgodnie z nauką Kościoła, życie ludzkie powstaje od momentu poczęcia, i od tego momentu podlega ochronie. W nauce moralnej Kościoła przykazanie “nie zabijaj” dotyczy również okresu prenatalnego. Aborcja jest więc zakazana na tej samej zasadzie, jak uduszenie kelnera. Można się z tym nie zgadzać; można uważać, że to jest nadmierny rygoryzm; można to stanowisko obśmiewać, jako wsteczne, niemodne i nierelacyjne. Co więcej, pogląd na aborcję nie dotyczy zaleceń “klechów”, to nie to samo, co wezwanie do tacy na remont dachu plebanii; pogląd na aborcję to korpus nauczania moralnego Kościoła.

Na czym polega ekstremizm katolika, który wyłącza możliwość aborcji? Kiedy uważa on, że życie ludzkie (od poczęcia) ma wartość absolutną; że nie uzasadniają zabójstwa okoliczności społeczne, życiowe, przestępstwo, czy warunki zdrowotne dziecka (jedynie w przypadku zagrożenia życia matki dopuszcza się możliwość “poświęcenia” życia dziecka – dobro poświęcone jest bowiem jednakowe, jak dobro ratowane; życie za życie)? Przecież on mówi oczywistości, wynikające z jego wiary, jest dokładnie w centrum (zob. Evangelium vitae). Czymś innym jest postawienie mu zarzutu, że jest niepraktyczny, nieżyciowy, działa wbrew zaleceniom Tygodnika Powszechnego, posłanki Kopacz i posłanki Senyszyn, a czymś innym przyklejanie mu łaty ekstremisty. To jest jakieś nieporozumienie. Nie ma obowiązku należenia do Kościoła.

Jeszcze innym zagadnieniem jest przypadek polityka przyznającego się do wartości katolickich, który musi podjąć decyzję, czy głosować za ustawą, która wprowadza prawo niezgodne z jego wiarą i sumieniem. Pisałem o tym na swoim blogu, obszernie cytując Evangelium vitae. To nieco inny temat.

Na czym więc polega ekstremizm katolika przeciwnika aborcji?