dziwię się Panu. Albo młodego spojrzenia zazdroszczę. Nie jestem pewien nawet tego.

Tak, czy inaczej, nic w tym przykrym wydarzeniu, zilustrowanym przez szczęśliwie przejeżdżającego obok reportera, nie widzę urokliwego.

No chyba, że ma ono ukryte przesłanie ekologiczne.

Ale to ja już wolę nadal nie widzieć.

Pozdrowienia