chociaż źle się Pani obeszła z moją hipotezą, to jednak ujęła mnie forma Pani wypowiedzi, przynosząc same najlepsze skojarzenia…

Tylko tego o twarogu ni zrozumiałem, bo nie bywam w Krakowie.

Co zaś do normy, to rowinąć nie mogę, ktoś mógłby nieopatrznie przeczytać. I jutro nie byłoby niespodzianki. A ma być.

Ale niech tam. Dopowiedzmy, że mi o normę społeczną, którą tu wląśnie na Państwa oczach chałupniczo zdefiniuję (zaznaczając, że definicja ta nie ma żadnych pretensji do niczego).

Szanże, raz...

Powiedzmy że chodzi o adekwatną i relewantną strukturalnie, zmienną w czasie i przestrzeni, regułę postępowania zorientowaną akcjologicznie, uporządkowaną behawioralnie i utrwaloną kulturowo, której naruszenie skutkuje reakcją nakierowaną na restytucję reguły.

Hi, hi.

Pozdrowienia uniżone