Ja Maksowi o tym jak to widzę też już odpisałem… Trochę z innej beczki do tego podchodzimy chyba.

Powiem Ci tak. Patrząc jak na to patrzysz, to możesz mieć trochę racji.
Jednak spojrzeć na to można i tak, że każde wyjście z więzienia jest nagrodą samą w sobie, nieważne na jakiej podstawie to wyjście nastąpiło. A jak jeszcze o tym wyjściu, bądź niewyjściu decyduje “opinia” jednego tylko człowieka, który nie musi jej za głęboko uzasadniać, to ten człowiek jak dla mnie jest osobą dysponującą przydzielaniem tej nagrody. Jakiś formalny powód dania nagrody lub formalny powód jej niedania zawsze można poszukać...

Czy mój punkt widzenia może mieć rację bytu, czy nie?

A ten drugi przykład nie za bardzo jest adekwatny do tej sytuacji. Nie rozumiem trochę dlaczego wszyscy się tak upierają, żeby o jednej rzeczy mówić poprzez jakąś analogię. O tym też pisałem – jak dla mnie nie ma dwóch takich samych sytuacji, zdarzeń, ludzi itp itp. Te różnice pomiędzy takimi analogiami są b.często tak istotne, ze nie ma sensu oceniać jednej sytuacji opisując ją drugą niby podobną... Bo minister to nie Papież chociażby, przepisy prawa Kanonicznego i ich sankcje to nie to samo co przepisy prawa Karnego i jego sankcje, biskup Wiliamson to nie jakiśtam Zenon K, ekskomunika, to nie to samo, co kara więzienia, gadanie o nieistnieniu holocaustu i komór gazowych, to nie to samo, co bicie tesciowej, czy tam żony, itd, itd.

Czy takie podejście do rzeczy jest dopuszczalne, czy nie?

He, he – tu już całkowicie nie trafiłeś :-)
Papież, a z nim cały Kościół, to antysemici ???
Człowieku – jak to Ci się do mnie w jakiś sposob po tym wpisie przypisało, to wziąłeś to chyba bardziej ze swojej głowy i tego, co chciałbyś mi dopisać, że sądzę, niż z jakichkolwiek faktów. Najpierw może człowieka poznaj, a dopiero potem mu dopisuj takie różne gęby… Masz jakieś swoje rozumienie stereotypowe rzeczy i sobie mnie w to wkładasz. Ale powiem Ci tylko tyle, że nie pasuję do tego…

A wpadłeś na to, że się pytam, bo chę wiedzieć co ludzie o tym myślą? Po prostu.
Ciekawy jestem jak inni na to patrzą. Nie oceniam tego, czy patrzą lepiej, czy gorzej ode mnie.
I kilka osób napisało jaki jest ich punkt widzenia. Bez przekonywania mnie, że mają czy nie mają racji, po prostu, żeby się podzielić jak to oni widzą, czy tam oceniają, bez oceniania mnie…

Ale reszta przypieła się do mnie, że to nie tak, że śmak, ze zle mysle i tak nie mogę, ze ekskomunika to to, albo tamto, ze czegos nie wiem, ze nie znam, ze mam zle nastawienie, ze uwazam Papieza za antysemitę, ze pewnie zle oceniam Katolików, a chyba wogole całą wiarę w Boga itd, itd…

A czy ja Wam przeszkadzam myśleć o tym jak macie na to ochotę? Oceniam? Przekonuję, że nie macie racji?
A myście sobie o tym jak chcecie… Nie mam zamiaru nikogo przekonywać do swojego punktu widzenia. Wystarczy mi tylko, żeby on został zrozumiany i uznany za dopuszczalny… O co, jak widać chyba trochę trudno…

Hmm – a tu co mam powiedzieć? Mam się obrazić? Bo chyba w takim celu napisałeś te słowa?
A czy moje słowa Cię tu gdzieś obrażały? Jesli tak, to w którym momencie? Bo w sumie chciałbym wiedzieć...
Jeśli można oczywiście…