No jak słowo daję... Paranoja jakaś!

Oburzenie dotyczyło faktu zdjęcia ekskomuniki w stosunku do biskupa, który neguje holokaust.

Tłumaczyłam, jak umiałam, że można się oburzać na tego biskupa, nazywać jego wypowiedź podłą, czy jak tam się komu chce.

Nie można zaś oburzać się na zdjęcie ekskomuniki, czyli zdjęcie kary. Bo, kurka wodna, kara ta została nałożona z powodu zaistnienia szczególnych przesłanek (nieposłuszeństwo papieżowi) zgodnie z Prawem Kanonicznym. Skoro te przesłanki ustały (przełożony lefebrystów zgodził się na warunki Watykanu przedstawione w ultimatum jakoś latem ubiegłego roku) karę się ZNOSI!

Kurde, czy to tak trudno zrozumieć?

Mały przykład: Kowalski popełnia poważne wykroczenie drogowe, za co zostaje mu odebrane prawo jazdy na ileś tam lat. Warunkiem odzyskania prawka jest odbycie kursu, ponowne zdanie egzaminu, czy coś tam. Po egzaminie ale przed odebraniem prawa jazdy Kowalski bredzi, że nie było holokaustu. Czy to stanowi podstawę do niewydania dokumentu?

Ty dopiero w ostatnim komentarzu do mnie napisałeś wyraźnie, że oburzasz się “na osobę, która w jakikolwiek sposob nagradza takiego klamcę”.
Czyli oburzasz się na faceta, który innemu facetowi wydaje prawo jazdy, bo ten ostatni neguje holokaust?
Ciekawe…

Ja się oburzam na faceta, który neguje holocaust ale jednocześnie uznaję, że nowe prawo jazdy należy mu się, jak psu buda.

To jest właśnie ta różnica, której nie umiemy pokonać. :)

Poza tym jest parę wątpliwości, o których można przeczytać tu