Pisałem już koment, wczoraj z pracy. Ale mi wcięło.
Więc teraz napiszę nieco inny.

Najpierw ad rem:

Kasacja kary nie jest nagrodą. Już pisał Ci o tym Maks.
Ale ja podam przykład, może łatwiejszy do przyswojenia.
Nie znam się na prawie i więziennictwie, ale po mojemu skazany może zostać zwolniony z więzienia:
– za sprawowanie (powiedzmy, częściowo to nagroda, częściowo uznanie, że kara spełniła swoje cele resocjalizacyjne)
– wskutek rewizji wyroku na lżejszy (to w żaden sposób nagrodą nie jest)
– wskutek uniewinnienia w wyższej instancji czy innej apelacji (to też nie nagroda)
– wskutek amnestii (tym bardziej)
– wskutek ułaskawienia (na pewno nie nagroda, prędzej akt miłosierdzia)
Jak widać więc, anulowanie kary nie zawsze bywa nagrodą.

Pójdźmy więc dalej tym zupełnie nie związanym z tematem lefebrystów tropem więziennym, w następną przypowiastkę:

Teraz ad hominem:

Przeczytałem dyskusję, choć przyznam, że od połowy już pobieżnie.

Trochę ręce opadają, bo Ty tylko udajesz, że pytasz. Ty już wiesz. Wszystko.
Nowa wiedza Ci niepotrzebna. G. Cię obchodzi co to ekskomunika, za co i kto może ją nałożyć, za co i kto może ją zdjąć. Masz swoje wyobrażenie tej sprawy i chwatit’. Pozostawiasz je w takim niedomówieniu, bo to więcej eleganciej jest, ale wszyscy przecież wiedzą:
Papież, a z nim cały Kościół, to antysemici. I dlatego właśnie przyznał międzynarodową nagrodę kościelną słynnemu antysemicie w nagrodę za jego wystąpienia. Pozostali lefebryści dostali przy okazji, ale pewnie i oni są antysemitami. Inne powody to zasłona dymna głównego tematu. Czyż nie?
Ten znak zapytania na końcu to taki dupochron, bo Ty przecież nie oczekujesz żadnej odpowiedzi. Wszystkie przecież z góry znasz i z góry wiesz, które są słuszne i dlaczego nie.

Twoje pytania nawet nie są retoryczne — terroryczne one są.

Jak kto Ci na nie odpowiada — odpowiedź odrzucasz bez cienia kontrargumentów. Ot, po prostu. I ponawiasz pytanie.
No i w końcu nie można Ci nic zarzucić, wszak tylko pytasz

Wiesz co, Jacku K.?
Lepper też tak pytał.