lubi płatać figle, co powszechnie wiadomo. A także ulega deformacji, szczególnie gdy idzie o rozmiary. Bywałem zaskoczony kompletnie, gdy po latach wielu odwiedzałem dom czy mieszkanie, w ktorych sie niegdyś wychowywałem. Dawniej takie ogromne, dziś niemal mikroskopijne.

Podobnie bywa z problemami, z jakimi się niegdyś borykaliśmy. Dawno już zresztą odeszły w przeszłość. I tylko jakoś tych dawnych dziewcząt żal.

Pozostały kolory – z lekka wyblakłe, głównie już tylko sepia.

Czasami tylko dzieciom współczesnym ich zimowych czapek zazdroszczę i mam ochotę je ubrać, gdy mróz nadejdzie.

Reszta tak naprawdę jest tylko swoistym powieleniem tego, co było, acz w innej trochę formie. Bardziej dzisiaj kolorowej, niekiedy aż do przesady.

Pozdrawiam kończąc dzisiejszą porcje marudzenia