Wdepnąłem na minuty, bo ogród jest żarłoczny i wymagający. Hosty powędrowały w nowe miejsca – inne muszą poczekać, aż się ujawnią i wystawią kiełki, bo na razie nie pamiętam, gdzie są...

Szanowny Paqnie Wojtasie – możemy się różnić na wielu płaszczyznach, ale na płaszczyźnie utworzonej z ziemi, do której wsadza się ziarna, pędy, kłącza, bulwy czy cebule sądzę że jesteśmy jednomyślni! Piękno przyrody jednoczy ludzi a przynajmniej powinno. Uświadomiłem sobie że ta ziemia, nieco większa niż jeden ar, to ziemia ojczysta. Cieszę się, że mogę ją upiększać. Zaglądałem do gospodarstwa ogrodniczego Wojtasów i jestem pod wrażeniem – zupełnie inaczej widzę teraz Wojtasa – na tle ziemi, w której rosną piękne rośliny i z której wędrują, by upiększać inne ogrody…
:)
Wracam do ogrodu…

ps. Sergiuszu – na mojej stronie nie ma żadnego miejsca w którym mógłbym odnaleźć jakiekolwiek maile – przeklikałem wszelkie punkty i psinco. Na priva też nic nie poszło (jotesz [at] gazeta [dot] pl). To nie żadna obojętność czy wzgarda – to niemożność...
:)