Ponieważ “temat” ten żyje już 6. dzień, co dumą mnie napawa, chciałbym wyjaśnić mechanizm tej i wielu podobnych dyskusji. Ponieważ jest Pan psychologiem, a ja (między innymi) tylko magistrem psychologii, co nie to samo znaczy, a także, żeby było śmieszniej “freudystą”, chciałbym zapytać, czy tego typu dyskusje można określić mianem myślenia rozbieżnego? Zachodzi ono, jak sobie przez mgłę przypominam, wówczas, gdy z punktu wyjściowego bierze początek zasadniczy wątek myśli i wkrótce dołączają się uboczne ciągi myślowe. Początkowa łączność z tematem głównym zostaje zagubiona wsród kolejnych dygresji, z tym, że myśl płynie wartko. Rozmówcy tylko początkowo są blisko (chociaż na wielu blogach zauważam, że nawet na początku nie są blisko…), a potem słowa płyną już swobodnie, nietamowane, według ugruntowanych wzorów myślenia rozbieżnego. Oceniam je, jeśli mi wolno, jako niezwykle potrzebne, podobnie jak “długie telefony”...
Pozdrawiam…