Ja to nawet Pana rozumiem.

Wybrałam same koncertowe utwory z przyczyn dwóch:

pierwsza: w nagraniach koncertowych wyłażą na światło reflektorów wszystkie wokalne niedoróbki

druga: to co jest w tubie dostępne jako obrazki, to już jest zgroza zupełna (jak sam by Pan powiedział obejrzawszy).

I tak oszczędziłam czytelnikowi fragmentów z rytualnym dopinaniem różnych części garderoby w trakcie .

Mnie zachwyca głos. I nie wiem jak może nie zachwycać, że tak się prowokacyjnie wyrażę.

Zasmuca mnie historia. Nie taka znowu odosobniona w tamtych czasach, a i dzisiaj podobne da się znaleźć bez większego trudu.

Poprzez rodzinne konotacje, czy jak to nazwać, sam w sobie jest jakoś ten Elvis zaprzyjaźniony.

Cieszę się, że się Panu tekst podobał. W końcu to jest fragment, za który ja jestem odpowiedzialna.

Bo jedno jest pewne, w oceanie niepewności świata: jeśli Elvis żyje, to nie jestem nim ja.

Pozdrawiam Pana załączając jego utwór w odmiennym wykonaniu.