A więc sprawa okazuje się być robioną już po sprawie; petycja nie miała żadnego racjonalnego sensu poza rozrabiackim, histeryczno-mobilizujcym tych co zawsze, wpisując się w nagonkę na IPN.
Defendo ukryła przed nami kolejność zdarzeń tak by stworzyć wrażenie wycofywania się Kurtyki rakiem, na skutek słusznego oburzenia “nieoszołomów”. Co też ja wygaduję; Defendo przecież użyła słowa “potem”, odnosząc je do listu Kurtyki, jako następstwa wymuszonego reakcją jedynych sprawiedliwych, insynuując przy okazji jego nieszczerość. Jak zwykle też w podobnych sprawach Kurtyka okazuje się(tajna wiedza Autorki) żadnym historykiem, jak wcześniej Cenckiewicz z Gontarczykiem.
Przy okazji dostaje się też bogu ducha winnej Fotydze, a w zasadzie całej IV RP(w tym mnie osobiście).

Ciekaw jestem jak Defendo zachowała się parę lat temu wobec histerii rozpętanej przez michnikowszczyznę wzgledęm pomnika Dmowskiego, oblanego przez podżegniętych tym sposobem “nieoszołomów” farbą – to by nam dopiero ukazać mogło głębię jej duszy.

Tak przy okazji, Grzesiu, co takiego strasznego mają na sumieniu Dmowski, Kossak -Szcucka i Maksymilian Kolbe, że aż stają się w twych oczach postaciami kontrowersyjnymi?

Nicpoń – zgódźmy się na tę ulicę w miejscu jego urodzenia, ale wzgledem innych – czy talent Bruna rzeczywiście tak przerażająco wielkim był, lokując go w Panteonie literackich tuzów, zwłaszcza zaś w NASZYM Panteonie narodowym?

I na koniec coś z kontry; Jaroslaw Haszek. No gdyby był nasz, to jednak nie miałbym wątpliwości że należy mu się coś więcej niż ulica w miejscu urodzenia. Ale to jednak wielkość nieporównywalna.