błogosławieni przeżuwacze chleba naszego powszedniego,niezawracający sobie głowy wczoraj a przeświadczeni, że tak jak dziś, będzie jutro i zawsze.

A niech tylko kryzys się wzmoże i potrwa jeszcze z 5 lat, to znajdzie się nań sposób; obudzi się stary starannie skrywany sentyment a uśpi wstydliwą pamięć:).
Nawet u tych teraz przyzwoitych, bo sytych:)

pozdrawki