Krótko.

To nie ja czytam jednym okiem.

Poza rozmnażaniem płciowym nauka potrafi wyróżnić wiele form rozmnażania bezpłciowego.
Gdyby napisał Pan: “Poza rozmnażaniem [ – ] biologia zna wiele innych form wymiany materiału genetycznego (fagocytoza, koniugacja, wektory wirusowe)” mogłabym przyczepić się tylko do “wymiany”.

Dalej Pan nie rozumie dlaczego? A to pech!
Proszę mieć pretensje do siebie. Aczkolwiek nie przypuszczam by kiedykolwiek to nastąpiło. Jest Pan zadufanym w sobie pyszałkiem.

Pisze Pan, że zgadza się (łaskawie) z jednym napisanym przeze mnie zdaniem tylko po to, by (ignorując temat tekstu) zażądać wskazania “biologa-ewolucjonisty, który utrzymuje, że “już bezsprzecznie dowiedliśmy w jaki sposób powstawało i ewoluowało życie”. Zupełnie zapominając też, że w szkołach nawet nie wspomina się o głosach krytyki (nawet takich jak te z tekstu) tylko naucza o darwinizmie jak o “prawdzie objawionej”.

Dalej pisze Pan, zaprzeczając swoim wcześniejszym słowom (że niby się Pan zgadza z tym co napisałam w tym jednym zdaniu) a co pozostaje w zgodzie z tym co ja napisałam powyżej o “zapominaniu”, że teoria Darwina jest “jedyną poważną teorią, która na drodze naukowej stara się wyjaśnić fenomen życia”; co z kolei oznacza ni mniej ni więcej, że inne prace, poglądy, teorie, słowa krytyki są niepoważne. A jeśli są niepoważne to po co zawracać sobie nimi głowę, prawda?
To akurat, zapewne, napisał Pan szczerze, ponieważ właśnie takie stanowisko upoważnia Pana (w jego przekonaniu) do wyśmiewania prac innych naukowców, bo przecież tylko “biolodzy-ewolucjoniści” są wg Pana uprawnieni do wypowiadania się w tym temacie.

Jednym zdaniem, jest dokładnie tak, jak napisałam wcześniej:
Pluralizm w Pana wykonaniu to zgoda na wielość stanowisk i poglądów pod warunkiem, że są one zgodne z tymi uznanymi za jedynie słuszne – czyli zgodne lub uzupełniające “jedyną poważną teorię ewolucji”. Teorię Darwina.

Niczego Pan nie udowodnił, nie wykazał błędów metodologicznych w założeniach matematyków, nie obalił żadnych wyników obliczeń przywołanych w tekście prof. Dakowskiego.

Za to, czego można było być pewnym, prof. Dakowskiego i mnie wyzwał Pan od głupców i kreacjonistów. Obśmiał matematyków. Czytelników zalał potokiem wątków pobocznych kompletnie nie związanych z tematem tekstu i, niewątpliwie, podbudował Pan swoje ego.

Na zdrowie.