ja nie używam słowa banda w sposób dowolny. Nawiązuję tutaj do pewnej wcześniejszej koncepcji pana Merlota. Łatwo Pan znajdzie.

Uzgodnienie pojęć, to ważna rzecz, nieprawdaż?

Innymi słowy – widzę sens budowania zespołów złożonych z indywidualistów i tu nie ma między nami sporu. Natomiast w tym przypadku takiego sensu nie widzę. No.

Co do outsiderów, to myślę, ze nie po to są outsiderami, żeby się angażować w imprezy masowe.

Mam na myśli zwląszcza tych, którzy wyboru dokonali świadomi, lub co najmniej swoją pozycję zaakceptowali i znaleźli w niej ukontentowanie.

Po raz kolejny zresztą dodam, że cała ta rozmowa jest nieco na wyrost, bo nigdy się nie zgodzę, że najpierw się powołuje zespół, a potem kombinuje, co miałby zrobić. To jest strata czasu i ludzkiego zaangażowania. O umiejętnościach nie wspomnę.

Jak będziemy gadać o konkretnych zadaniach, to warto będzie podyskutować nad taktyką doboru zespołu, podziałem ról, funkcji i wykorzystaniem więzi nieformalnych, konfliktów i innych takich. Ale najpierw musiałbym wiedzieć, co jest do zrobienia. I czy to jest możliwe, dla przykładu.

Pozdrawiam praktycznie i projektująco