a nowy rodział po 7 latach…

nie jest to pewnie łatwe, dlatego nic mądrego nie doradzę,

powodzenia, dasz radę

pozdrawiam

_{prezes,traktor,redaktor}

ja miałem podobnie – po 7 latach nagle zwolniony… ze względu na zaszłosci na które firma wpływu nie miała…. .

Coś się skończyło – coś fajnego.

A teraz zaczęłło się nowe. Zupełnie nowe…. .

Życzę rychłego nowego. Dobrego nowego!

:-))

Nie jest źle. Coś zyskałem, na pewno nową motywację. A inne “zyski” pewnie czekają tuż za rogiem :)

Dzięki za prezent! Tymoteusza nie słucham regularnie, ale w te klimaty od czasu do czasu wchodzę.
Koncert w Toruniu był?

Pozdr

nie wiem, gdzie był koncert, wiem, że pól roku temu grali koncertową, zresztą napisałem wtedy tekst o tym i nie tylko o tym, ale ja byłem u siebie na prowincji na koncercie, z Toruniem nie mam nic wspólnego.

No a zysków życzę, tak się składa, że w sumie ja też będę niedługo musiał szukac pracy i może się zdarzyć, że ostatni rok pracy mojej tam gdzie pracuję lub w mniejszym zakresie znacznym będzie dalej, więc też nowego muszę szukać.

Ale to dopiero pewnie na wiosnę.

pzdr

Z innej tradycji:

Łatwo utrzymać
co trwa w spoczynku.
Łatwo wziąć w rachubę,
czego jeszcze nie ma.
Co kruche,
łatwo złamać.
Co niewyraźne – zamazać
Działaj, zanim cokolwiek powstanie;
rządź, zanim wkradnie się chaos.
Najpotężniejsze z drzew wyrasta z małego pędu;
największa budowla powstaje z garstki ziemi;
najdalsza podróż zaczyna się z pierwszym krokiem.
Kto działa, niszczy;
kto trzyma się czegoś kurczowo, traci.

Mędrcy tedy niczego nie tworząc,
niczego też i nie niszczą.
Niczego nie trzymając się kurczowo,
niczego nie tracą.

Tak więc działanie człowieka
może zawieść tuż przed zakończeniem.
Z równą troskliwością podchodź do końca
jak do początku
a wtedy nic złego się nie stanie.

Pragnieniem mędrca jest przeto nie pragnąć niczego,
nie ceni on dóbr trudnych do zdobycia.
Uczy się nie uczyć,
unika szaleństw innych,
dostosowuje się
do natury wszelkich bytów,
nie śmiąc działać wbrew niej.

Tao Te Ching

Thomas Cleary, Istota Tao, Dom Wydawniczy Rebis Poznań 2000

Ale wytłuszczenia moje!

Pozdrawiam Cię ciepło choć zima.

A widzi Pan, dlatego ja uważam, że nie ma przypadków.

Za cytat Panu dziękuję.

Żebysz to jeszcze było łatwiejsze choć odrobinę!

No, ale nikt nie obiecywał, że łatwo będzie.

Prawda?

Pozdrawiam Pana

A co masz na myśli pisząc to jjjj…asne.. . ?

Zaciekawiłam się szczerze.

No nikt nie obiecywał, że łatwo będzie. Nikt, cholera!

Miło, że się Pani “poczęstowała” cytatem.

Pozdrawiam.

Czy ja Pana do czegoś namawiam? No proszę Pana – nie!
Czy cytując ten fragment zasugerowałem, że sam się do tych wskazówek stosuję? No proszę Pana – nie sugerowałem! Jakże bym mógł? – jeszcze żyję.
Nawet Tybetańczykiem nie jestem, zdaje się.
:)

“Bigosu” chyba narobiłem tym cytatem. Przepraszam.

Pozdrawiam.

Pani to potrafi człowiekowi nawet “brzytwę” zabrać.
No i czego by się tu teraz chwycić? :)

Pozdrawiam serdecznie rozglądając się za czymś do chwycenia się.

Ależ ja nie posądzam Pana o to. Po prostu przeczytałem sobie cytacik i odniosłem go do siebie. W końcu nie miałem chyba go czytać po to, by rozgryazć jego uroki stylistyczne i poprawność gramatyczna? ;-))))

Czy Pan tym Tybetańczykiem nie jest – to cholera Pana wie. Może się tylko Panu zdaje, że Pan nie jest? Mnie się na ten przykład wiele rzeczy wydaje na własny temat, a otem okazuje sie, że jedynie właśnie “wydaje mi się”.

Pozdrawiam Pana, skupiony na przyjemnościach.

Powinienem być może zarechotać, bo skoro odniósł to Pan do siebie to Pan się znajduje w “bard-do”. A raczej Pańska dusza/duch/ciało umysłowe znajdują się w międzybycie/przestrzeni pośredniej/pomiędzy dwoma światami. No to jak? :)

Jak Pan już chce coś do siebie brać, to niech Pan zabiera cytat pani Gretchen, bo on się do żywych odnosi. W Księdze zawarte są wskazówki dla przyszłych – ale jednak – “umarlaków”.

Kurcze, znowu namieszałem. :)

Może się choć trochę zrehabilituję pozdrawiając Pana żywotnie?

Szanowny Gospodarz napisał poważny tekst na poważny temat a Pan tu, z przeproszeniem, jakimiś czarownicami od faceta na “P” mnie straszysz.

Ja się, proszę Pana, wystarczająco wystraszyłem, kiedy przeczytałem, że jeden z pretendentów do fotela Prezydenta Kraju Zamorskiego, jest założycielem (oraz kandydatem na rzeczony fotel z ramienia) partii Wampirów, Czarownic i Pogan.
Tak, tak, proszę Pana. Jest taki kandydat i jest taka partia w tym dziwnym Zamorskim Kraju.
(W tym miejscu to właściwie powinienem przerobić werset z Księgi Koheleta “czas płaczu i czas śmiechu” na “czas płaczu ze śmiechu” ale nie przerobię bo chyba nie wypada.)

A Mikołajek, proszę Pana, to jak najbardziej. A Kubuś to jeszcze bardziej od najbardziej. “No bo co w końcu, kurcze blade!”

Pozdrawiam serdecznie zamykając za sobą drzwi, zanim Pan Gospodarz się ostatecznie zdenerwuje.