Bardzo to deterministycznie zabrzmiało. Skoro wszytko jest wyznaczone i na wszytko nawet wyznaczona została konkretna godzina – to nic tylko polożyć sie i czekac, w końcu i tak nam sie przytrafi to, co zapisane i ustalone.

Nie podoba mi się taki świat. Albo inaczej – to nie mój świat. Mój świat to chaos w naszych dłoniach. I czy coś tracę? Przecież jestem w każdej przeżytej zamkniętej chwili, a ta chwila na zawsze pozostaje we mnie.

Pozdrawiam.