... niech czynią swoją powinność ;)

Owszem, jest gotowy kolejny materiał, ale strasznie trudno nam się zebrać na nagranie finalnych wersji i mastering… (rodziny, dzieci, praca)

Mam nadzieję, że damy radę.

Pozdrawiam.

prawie przesłuchałem, znaczy ostatni utworek chyba leci.

Podoba mi się, szczególnie pierwsza strona (czy pierwszy album?), pod koniec troszkę już monotonne dla mnie.
Momentami całkiem wciągające, takie hipnotyczne, czyli coś co lubię.

troszkę w niektórych fragmentach (chyba z powodu wokalu) mi się z Abraxas kojarzy, ale bardzo dawno ich nie słuchałem, więc nie wiem czy trafnie.

Ogólnie dobra muzyka, by odpocząć i się wyciszyc trochę, acz też nie na każy czas ona jest.

Wokal męski raczej mi tak średnio podchodzi, a żony w “szumie” cąłkiem okej, ale tak trochę nieśmiało śpiewa ona:)

W każdym razie pozdrowienia dla ciebie i dla żony.
Jak się da, to kiedyś chcę płyte z autografem:)
Znaczy jak będzie w sprzedaży, z chęcią bym kupił.

pzdr

Dzięki :) Pierwsza płyta to regularny album. Druga rzecz, to “epka”, czyli zbiorek rzeczy nagranych później (lub wcześniej, ale niepublikowanych: “Inwokacja”, “TV”, “Alice”).

Żona zaś śpiewa “nieśmiało”, bo miało być onirycznie i trip-hopowo :)

Niestety, raczej nie przewidujemy tłoczenia tego materiału na CD, chociaż nigdy nie mówię “nigdy” ;)

Pozdrowienia wzajemnie.

łącznie z moimi grindcoreowymi popisami

Kinsky’ego “Copula mundi” mam na kasecie. niedawno zripowałem to na cd… w połowie lat 90. byłem na ich performensie i to była rzeźnia

10 lat temu i więcej to takie cuda wyławiało sie z jakichś zinów w stylu Anxious.U nas w Lublinie był Obuh Rec. (coś tam chyba po nich zostało) ... i w ogóle było ciekawiej …

teraz jak mi czas pozwoli mam zamiar nagrać ep black metalową ... jakąś szatanistyczną i obskurnie oldskulową ale sie zobaczy jeszcze

a jakby kogoś to interesowało to nie będę stroił gitary i tak jak Adamski z Siekiery zdjąłem niepotrzebne struny …

a … i będę miał wzmaka Orange … co prawda tylko na miesiąc ale już mnie to jara

Żebyś słyszał, jak ona parafrazuje Amstronga z odpowiednią chrypką – “Wonderful World”... :)

Co za marudy tu do Ciebie przyszły i marudzą! :)

Posłuchałam już wczoraj, ale rozproszyłam się rozmyślaniami egzystencjalnymi więc postanowiłam raczej nie komentować, bo jeszcze by mi się szerokim strumieniem melancholii rozlało. Wolałam Ci tego oszczędzić. :)

Bardzo mi się podobała ta Wasza muzyka, zwłaszcza do egzystencjanych melancholii się nadaje. Dobrze się słucha, nie męczy (czasem tak mi się zdarza, że coś męczy do bólu głowy), tak się snująco sączy.

Żona szumi cudnie, skojarzyło mi się troszkę, gdzieś tam w tle dalekim z Enyą.

Las castanetas pyszne.

Pozdrowienia.

Bardzo proszę. :)

Pozdrowienia dla Obojga zasyła Gretchen