Przeczytałem istne cacko! „Noblista” Marcina Wolskiego. Po raz pierwszy czytam książkę współczesną, gdzie autor, od pierwszej do ostatniej strony, „drze łacha” ze wszystkich współczesnych, ideologicznie słusznych. Od góry elit politycznych, naukowo – historycznych, ipeenowskich, w dół, aż do każdego genetycznego patrioty dotykając. Ze szczególnym uwzględnieniem nawiedzonych harcerzy i autorów dolin różnych kiepskiej jakości.
Książka – majstersztyk. Tak świetna, że trzech recenzentów dało się nabrać! Panowie Marek Nowakowski, Maciej Rybiński i Lech Jęczmyk, zachwycają się z powagą antykomunizmem, literacką „spiskowością” naszych czasów, nutą patriotyczną i takimi różnymi „wartościami”, nie dostrzegając zupełnie, że od pierwszej do ostatniej strony autor, z nich samych również i z ich zadęcia, kpi w żywe oczy.
No cóż. Recenzenci powinni też umieć czytać ze zrozumieniem. Tym bardziej, że książkę napisał autor nieśmiertelnych „60 minut na godzinę” .
Warto przeczytać!