tego się obawiałam.

Zaczął Pan mówić o rzeczach, które ciężko jest mi ogarnąć. Myślałam, że to nastąpi wcześniej, bezpośrednio w związku z tekstem. Dlatego tak się miło zdziwiłam, przeczytawszy o intelektualnym uporządkowaniu.

Ale pora się przyznać, że tak naprawdę to bzdura, hucpa i bałagan, żeby wszystko od razu było jasne. I nie budziło nadmiernych nadziei.

Zatem, z puchatkowej perspektywy, rewolucja jest wtedy, gdy następuje ogólny burdel, połączony z przelewem krwi i represjami. Wszystko to bardzo jest fotogeniczne i kulturotwórcze, ale jednocześnie stanowi straszną cofkę. Dla poszczególnych ludzi i dla całych społeczności.

Ewolucję miałam za coś odmiennego od tego, co wyżej. Ale skoro ona w świetle współczesnych koncepcji nie istnieje, to ja już nic nie wiem. Mogę tylko zaczekać na Pańskie rozwinięcie. Albo zgadywać.

Czy, na przykład, pontyfikat Leona XIII był taką mikrorewolucją, czy ja źle kombinuję.

Grzesiu – Twój też znam. Ale widzę, że przeoczyłam dyskusję. Delilah, Krk i Zetor, ho ho! Idę poczytać.

pozdrawiam