Wczoraj się znowu ujawnił Leszek Miller i przy okazji procesu Jaruzelskiego po raz kolejny wygłosił swoje kredo. Według niego Jaruzelski to bohater a Powstanie Warszawskie było wywołane przez zbrodniczych generałów, którzy za śmierć dwustu tysięcy ludzi zapewnili sobie wygodne i bezpieczne życie do końca wojny. Jaruzelski zaś jest według Millera bohaterem bo uwolnił Polaków od powstańczego losu cywilnych mieszkańców Warszawy.

Proces Jaruzelskiego pobudził komunistów do ostatniego boju. Muszą teraz jakoś zracjonalizować swą zdradę. Stawiają więc cenę wolności na kartę. A płaciliśmy za nią zawsze drogo. Chociaż nie było potrzeba.

Wystarczyłoby zrezygnować z egoizmu szlacheckiego w XVII wieku. Wystarczyło się wówczas pozbyć tradycyjnych form zarządzania państwem na rzecz nowoczesnych. I Polska by nie popadła w niewolę. Nie trzeba by było wzniecać powstań, cierpieć na Sybirze, wpadać w kulturowe, cywilizacyjne i technologiczne zacofanie.

A Powstanie Warszawskie by wybuchło spontanicznie, przysparzając jeszcze więcej ofiar wskutek kompletnego braku organizacji. To jest już teraz jasne. Zarzucanie więc powstańczemu dowództwu, że samowolnie wznieciło walkę jest wysoce niesprawiedliwe. Dzięki niemu zmagania przebiegały według jakoś optymalizującego je planu.

Komuniści nie mają prawa zasłaniać się warszawską hekatombą przed jakąkolwiek odpowiedzialnością. Nie tylko dlatego, że się do wybuchu Powstania także przyczynili inspirując ludzi swymi audycjami z prawego brzegu Wisły. Dlatego przede wszystkim, że sprawując zdradziecko zdobytą władzę odwołali się do egoizmu części Polaków, żerujących na upodleniu pozostałych. Popełnili więc ten sam grzech, jakiego się niegdyś dopuściła kołtuńska szlachta. I spowodowali ryzyko kolejnej narodowej ekspiacji, tym razem za swoją podłość.

I swoją wygodną i bezpieczną władzę w drugiej połowie ubiegłego wieku zawdzięczali temu, że się im wcześniej udało rękami Niemców popełnić w Warszawie niewyobrażalną zbrodnię. Tak drastyczną, że zmieniła mentalność Polaków.

Tym więc razem zaborca nie został zaatakowany zbrojnie. Przeciwko niemu stanęły rzesze podstępnie knujących , cierpliwych obywateli. Rzecz wymagała opanowania emocji ale się okazała nadzwyczaj skuteczna.

Natomiast ortodoksyjna głupota, oportunizm i niechęć komuny do rozumienia czegokolwiek znakomicie zwiększyły skuteczność usiłowań czynionych dla jej upadku. Podobnie, jak niegdyś te same cechy szlachty doprowadziły do unicestwienia Rzeczypospolitej.

Ale za komunę nikt nie będzie chciał umierać. I to jest w tym wszystkim zupełnie oczywiste.