“Ale w tym wszystkim się jawi paralela między działaniami dawnej bezpieki i obecnych “lustratorów”. Jedni i drudzy są powodowani nienawiścią. Jedni i drudzy narodowy interes mają za nic. Jedni i drudzy w istocie działają na szkodę Polski.”

U esbeków to nie musiała byc nienawiść, była to praca ich przecież.
U obcecnych lustratorów zaś może to być poczucie moralności, oburzenie, czasem słuszny gniew czy frustracje, także jak dla mnie porównujesz nieporównywalne.
No i jednak fałszowanie materiałów o Wałęsie przez bezpiekę i dyskredytowanie go to jednak nie to samo, co opisanie przypadku Wolszczana.
W demokratycznym państwie przez niezależnych dziennikarzy.

Więc jak dla mnie nietrafny strzał.

pzdr

Myślę, że Nobla dostanie Vera Rubin – jej odkrycia ujawaniające istnienie tzw. ciemnej materii mają dla fizyki znaczenie przełomowe, podczas gdy obserwacje planet pozasłonecznych dokonane m.in przez Wolszczana są na tym tle de facto jedynie naukowym przyczynkarstwem, chociaż trzeba przyznać, że efektownym.

To tak – jakby się mnie kto o zdanie pytał.

Chociaż oczywiście Nagroda Nobla na pstrym koniu jeździ i na podstawie minionych doświadczeń wiadomo, że można się tam wszystkiego spodziewać.

W skrócie – Wolszczan “ekstrapolował” metodyke używaną w astronomii od dziesięcioleci: w połowie dziewiętnastego wieku Le Verrier i Adams przewidzieli istnienie Neptuna na podstawie perturbacji w orbicie wóczas już obserwowanego teleskopowo Urana. Na początku wieku dwudziestego zaś Clyde Tombaugh, odkrył Plutona uczestnicząc w wieloletnim, zakrojonym na szeroką skalę procesie poszukiwania “Planety-X”, która zakłócała orbity Neptuna i Urana.

Wolszczan zastosował podobną technikę obserwacji drobnych zakłóceń ruchu oraz okresu pulsacji gwiazd zmiennych, czyli pulsarów i na tej podstawie doszedł wraz z Dalem Frailem do wniosku, że wszystkie te zaburzenia da się wyjaśnić postulując istnienie niewielkich planet w orbicie tych gwiazd. Znaczenie tego odkrycia jest takie, że jako pierwsi dali ludzkości subtelne narzędzie wykrywania w odległym kosmosie planet wielkości Ziemi, podczas gdy wcześniej prowadzone obserwacje pozwalały postulować co najwyżej istnienie planet-olbrzymów w rodzaju Jowisza lub Saturna.

Niemniej jednak – nie jest odkrycie przełomowe, podczas gdy odkrycie nieoczekiwanego rozkładu ruchu galaktyk dokonane przez Rubin otwoprzyło nową erę w kosmologii. Od tej pory wiemy, że to, co w kosmosie znamy i rozumiemy, to co najwyżej kilka procent jego masy. Reszty nie widzimy i co gorsza – nie mamy bladego pojęcia czym to może być. Wiemy zatem, że wiemy wciąż bardzo mało i dobrze. Mamy jeszcze daleko do końca historii :-)

>>Chociaż odkrycie Wolszczana jest zaliczane do dwudziestu fundamentalnych zdobyczy światowej nauki.

Pewno dlatego, że ogłoszono to “odkryciem nowej Ziemi” – wiadomo, dziennikarze potrzebują nośnego tytułu.

Nie wiem, czy to będzie czyjakolwiek wina.

To nie ta kategoria myślenia.

Chce Ci się tym zaprzątać?

Wałęsę przecież też honorowano żeby dogryźć... gwiazdozbiorowi.

tego Nobla, tak sobie myślę.

pzdr