Kongres USA uchwalił w 1787 roku zakaz niewolnictwa w stanach północnych i północno-zachodnich. Po wojnie secesyjnej Abraham Lincoln ogłosił proklamację przyznającą wolność niewolnikom na obszarze podległym Konfederatom.

Wydawałoby się, że polscy politycy, z których 99% procent charakteryzuje się posiadaniem wazeliny na potrzeby smarowania wobec USA, wezmą sobie ten kawałek historii do serca. Niestety.

Kto to jest polityk? Może inaczej – kto to jest poseł? Według rozumowania zwykłego obywatela to taki człek, który został wybrany do stanowienia prawa w Polsce.

Więc ten zwykły, szary obywatel, popełnia już na starcie błąd.

Po pierwsze: Nikt nie zagwarantuje wyborcy, że jego idol po dostaniu się do Sejmu nie zmieni barw klubowych.

To duża luka w prawie wyborczym. Nie chodzi mi o fochy i dąsy partyjniaków, którzy smardzą po odejściu ich klubowego kolegi do innej frakcji, ale o mnie, o Ciebie, o wyborcę. Skoro na kogoś głosowałem, skoro ktoś dostał się do sejmu, bo głosowałem na partię X czy Y – to taka zmiana trąci mi prostytucją.

Po drugie: Zmiany poglądów po wyborach. Ujmuje mnie beztroska polityków, którzy mówią, że to, co w kampanii wyborczej, to co innego, niż w realu. Czyli mamy taki stan: głosujemy, bo ktoś nam obiecuje coś, a po wyborach ten ktoś daje nam “gest Kozakiewicza”, bo kampania to nie rzeczywistość.

Ale po trzecie – najważniejsze. Niewolnictwo posłów.

Dzisiejszy poseł nie jest podmiotem samostanowiącym. To baran, który beczy tak, jak mu każą. Jeśli szef partii powie: “dziś beczymy MUUUUUU”, to całą rzesza spod znaku danego klubu tak beczy. I nie ważne, że to się kłóci z poglądami, postrzeganiem, zdrowym rozsądkiem. Dzisiejszy poseł to niewolnik, który udaje pana.

Zwróćmy uwagę na tzw. dyscyplinę głosowania. Dołóżmy do tego sprawy drażliwe – powiedzmy in-vitro. Prezes lub przewodniczący powie: TAK lub powie NIE. Co robią posłowie?

Nikt mi nie wmówi, że w gronie 100-180 osób nie ma różnic poglądów. I na tym przykładzie – załóżmy wersję NIE – ma obowiązywać dyscyplina. Jak z tym sobie radzą ci, którzy są na TAK? Głosują, jak szef nakazał – a gdzie ich poglądy? Gdzie ich honor i godność?

Przykład in-vitro to tylko przykład, bez podniecania się proszę)

Obserwując takie przypadki naprawdę skłaniam się ku legalizacji agencji towarzyskich,. Bo skoro nasi posłowie kurwią się w majestacie prawa – to czemu się czepiać dziewczynek na wylotówce w Wawy?

Albo inaczej, łagodniej. Niech sejm ma skład 10-12 osób. Szefowie partii plus ich przydupasy. I tak efekt będzie dokładnie taki sam.