westchnęła ledwie pocztowy gołąb odlecieć zdążył, a ona przebiec wzrokiem słowa do niej skierowane

Gdzież ja bym z pospólstwem w palnik dawać się ośmieliła i dlaczegóż miałabym chcieć?
Lękać się Pana zamiaru nie mam, dość dał Pan mi ku temu radosnych powodów…

Piszesz do mnie Miły Arturze, że wielka przed Panem wyprawa w ważnym celu, której zakończenie zdaje się nie być całkiem jasnym.

oczy jej mgłą zaszły, lecz powstrzymała nadchodzące łzy

Mogę zapewnić, że pozostając tutaj będę zaczarowywać czas i wszelkie Moce, by z pomocą w trudnej godzinie bez zwłoki Panu pospieszyły.
To znacznie więcej niż błogosławieństwo, które również przy Panu będzie.

Jeśli w czasie walki spotka Pan gołębia pocztowego, i na myśl mnie on akurat przywiedzie, o pamięć się zwracam bym od zmysłów całkiem nie odeszła.

Tymczasem i ja o pamięci mojej Pana zapewniam niezmiennie.

Oczekując wieści…

Dłoń jej drżała kiedy przekazywała list…Odwróciła się nazbyt energicznie pospiesznie oddalając…