…czyli suszi stepowe dla Wolnego Kozaka w postblogowej rzeczywistości serwowane Dawno, dawno temu, Karczmarz wstawał co rano i z …  więcej »

Skończył się w końcu strasznie żałosny serial pt „Polska reprezentacja pod skrzydłami genialnego stratega wywalcza awans do pi…  więcej »

Wieczór. Cholernie zimno, ale mrozu nie czuć. Nie myślano o nim. Z plecakami, torbami przemykali z uczelni do stoczni małymi grupka…  więcej »

Tak się zdarza, że jestem w Kijowie zawsze, kiedy dzieje się coś ważnego. Pamiętam, śniadanie w hotelu, kiedy na Majdanie tłum…  więcej »

Miała silne poczucie obowiązku, jego podłożem mógł być strach. Wpierw muszę zapewnić dziecku właściwe warunki: musi mieć...  więcej »

Zamieszczam obiecany dialog, z drobną jednakowoż modyfikacją rozmawiają Intelektualistka z Intelektualistą. Przepra…  więcej »

Idziemy po Was, kochani! ...  więcej »

Dla Gretchen z wiadomych powodów. Ten wybór był bardzo łatwy. Dla Grzesia. Bo może jako ludzie mali, kiedyś pofruniemy do jak…  więcej »

Kilka lat temu, Bronisław Wildstein często protestował przeciwko określaniu niektórych dziennikarzy i publicystów mianem prawicow…  więcej »

Ile jeszcze razy mam ci mówić? Chrzan albo sos tatarski. Najlepiej jedno i drugie nadawał do telefonu Igła tonem nie znoszącym…  więcej »

Grześ jak wiadomo jest człekiem, któremu najdrobniejsze rzeczy sprawiają trudność i go wyprowadzają z równowagi (o ile w moim p…  więcej »

Naprawdę nazywała się Eleonora Fagan, zwana także Lady Day, kobieta o pięknym głosie i smutnych oczach. Piękny tekst o niej kied…  więcej »

Rodinal. Eikonal. Fenal. Atomal. Wywoływacze. Pierwsze dwa w brązowych butelkach, w płynie. Pozostałe dwa – w torebkach, w pro…  więcej »

Cieszę się z tego Mitu, z tej najnowszej, ciągle rosnącej i piękniejącej opowieści o Powstaniu Warszawskim, ponieważ odkąd wyt…  więcej »

Na moim domowym biurku króluje faks, solidny, ciężki model z wszystkimi bajerami. Lubię go. Bo znam go doskonale. Na ślepo wiem cz…  więcej »

Wszystko przez moją naiwność. Przez grzeczność i poszanowanie dla drugiego człowieka, jego uczuć i prawa do własnego zdania. Ja…  więcej »

Orkowski na stołku się bujał łykając, a co miodu łyknął to się mocniej bujnął. Panie Orkowski – mówię – nie bujaj …  więcej »

To zdanie pojawia się kiedy człowiek, chory na raka, umiera. Zupełnie jakby tylko z nowotworem walczył, albo tylko nowotwór wygryw…  więcej »