Wersja short*

Jeden prezydent z Warszawy
taki był Gruzji ciekawy

że poleciał szabelką
pobrzękiwać niewielką

na pohybel, zwyczajnie, dla wprawy.

*(prawa autorskie wspólne z dzieckiem dorosłym numer 2)

Wersja long (osobista)

Prezydent mojego kraju udał się do Tbilisi, by otwartym tekstem, nie przebierając w ostrych słowach, odważnie przypomnieć Rosji, jaka jest jej „prawdziwa twarz”, poinformować, że „przyjechał tu walczyć” oraz że dość już dominacji naszego wielkiego sąsiada, bo dziś Gruzja a jutro może przyjść kolej na Polskę i my się nie damy…

Wydał mi się dziwnie podobny do moich kolegów z Greenpeac’u czy aktywistów ruchu antywojennego, z którymi czasem sama krzyczę cos przez tubę.

No dobrze, ale ja nie jestem prezydentem niedużego kraju, który ma całkiem sporego sąsiada.
I nie na moich ramionkach spoczywa odpowiedzialność za bezpieczeństwo Polski.

W tak delikatnej sytuacji nawet ja wolałabym bardziej ważyć słowa niż pobrzękiwać po szlachecku szabelką.

Jednak mnie jakoś by uszło walenie z grubej rury.
Czy ujdzie prezydentowi?
No i nam wszystkim?