Od momentu wyboru Joachima Gaucka na prezydenta RFN nasze media nie przestają się nim zachwycać. Podkreślają, że przeprowadził sprawnie deubekizację w Niemczech, że prowadził politykę historyczną… że działał tak, jak nie daj Bóg chciał działać PiS i inne oszołomy. Jak można chwalić Joachima Gauka w mediach, które propagują zaniechanie lustracji w Polsce? Jak może to nie budzić gwałtownego oporu u odbiorców głównych mediów?

Z drugiej strony protest głodowy „działaczy opozycyjnych z lat 80”. Nie protestują przeciwko urawniłowce, masakrowaniu indywidualności dzieci poprzez bezsensowny system edukacyjny dążący w zastraszającym tempie do poziomu dna, tylko przeciwko niewłaściwemu rozłożeniu akcentów!
Po jakie licho ministerstwo określa czego mają się dzieci uczyć? Przecież dużo lepiej mogą to określić wyższe uczelnie przeprowadzając egzaminy wstępne. Jeśli absolwenci jakiejś szkoły nie będą się dostawać na wymarzone kierunki studiów, to rodzice przestaną posyłać do nich dzieci. Bez uczniów szkoła przestanie istnieć! Przecież to proste!
Ręce precz od oświaty. To jest hasło, jakie mogę poprzeć. Natomiast czy zmuszać dziecko do nauki historii czy biologii, a może trochę tego i trochę tego, a najlepiej niczego zbyt dokładnie, to są problemy zastępcze.

Takie to myśli łażą mi po moim rozumku, gdy nie zastanawiam się nad krytyką argumentacji „against mother’s life”. (To specjalnie dla Gadającego Grzyba)