Żaden organizator jakiejkolwiek akcji nie odpowiada za nasze poczucie komfortu lub dyskomfortu, gdyż moim zdaniem sami sobie to robimy.

Na to żeby wrzucić do każdej puszki i każdego koszyka, i każdej wyciągniętej ręki nikogo nie stać, ale też nawet gdyby kogoś było stać to już jego decyzja.

1 listopada na Powązkach w Warszawie stoją różniaste znane osoby z puszkami i jeszcze nimi potrząsają, zapewne w celu zwrócenia na akcję uwagi. Czy to już jest szantaż moralny, czy dobre wykonywanie swojej roboty?

Dla mnie to drugie, bo przecież oni od tego są, żeby zachęcać. Inaczej to nie ma sensu.

Ekipa Orkiestry wzbija się na wyżyny i teraz właśnie czego: ułatwienia chętnym wpłaty, czy zaciskania pętli szantażu moralnego?

Nie chcesz do puszki, to zrób przelew, nie masz konta internetowego, to wyślij sms itd.

Szantażować można tylko kogoś, kto się szantażowi podda.

Druga rzecz jest w tym, że w sposób oczywisty nie można wartościować ludzi ze względu na ich pogląd na WOŚP czy jakąkolwiek inną formę dobroczynności. To byłoby absurdalne.

Natomiast te głosy odsądzające od czci i wiary całą tę akcję dziwią mnie ogromnie. Nie znam uzasadnienia dla nich. Mam wrażenie, że często to jest takie bicie piany i szukanie złego właśnie.

Nikt nie ma obowiązku płacić. Żadna z niebiorących w tym udziału osób, nie musi się z niczego tłumaczyć.

Czym innym jest jednak dokonanie takie wyboru, że w tej akurat akcji udziału nie biorę i już, a czym innym produkowanie określonych hipotez na temat Fundacji czy personalnie Owsiaka.