Miałam tak ze cztery lata, może i pół.

Od kiedy zaczęłam pić herbatę to jej nie lubiłam, bo za gooooorąąąącaaaa .

Moja rodzina uważała jednak, z przyczyn nieznanych, że mam pić tę herbatkę i już, więc żeby mnie zmotywować robiono ją w dorosłej szklance i obok stawiano malutką.

Ktoś, kto akurat był pod ręką stosował zasadę przelewową, tylko musiał pilnować, żeby wlać tak mało, żeby była taka w sam raz do picia .

Jest wieczór, siedzę u mojej babci. Herbatka, szklaneczka, procedura.

Babcia patrzy w telewizor.

W oczach małej Gretchen pojawiły się nagle pewne błyski i iskierki. W jej głowie pojawił się pomysł...

Ciekawe, co by było – myśli całkiem malutka Gretchen – gdyby tak nie użyć rączek przy podnoszeniu…

Błyski stały się bardziej widoczne, ale babcia nadal ogląda telewizję...

Pomyślawszy chwilkę nie za długą, tak w sam raz jak herbatka, mała Gretchen pochyliła się i uchwyciła szklaneczkę swoimi ząbkami.

Następnie zaczęła unosić.

Troszę uniosła, całkiem już ponad blat stołowy, kiedy to szklaneczka chrupnęła pod ząbkami.

Już wtedy babcia nie oglądała telewizji, lecz z niezrozumiałym a dzikim okrzykiem rzuciła się w stronę jedynej wnuczki.

Wnuczka, bystra dziewczynka była już wtedy, miała pełną buzię szkła ponieważ chwyciła szklaneczkę solidnie, żeby mieć pewność jej utrzymania.

Łatwo jest stłuc żyrandol i kapać krwią, łatwo jest odciąć sobie fragment palca z mięsem.

Spróbujcie jednak rozgryźć szklankę i nie puścić kropelki krwi.

Mała Gretchen nie wiedziała o co ten cały szum z targaniem jej do łazienki, delikatnym wydłubywaniem z niej (z Gretchen, nie z łazienki) wszystkich szklanych kawałków.

Potem jeszcze mama mało nie padła.

I po co tyle szumu było robić? Nie wiadomo.

Życie z Gretchen od początku było ciekawe i pełne zaskakujących zwrotów akcji.

Aż zadziwiające, że wszyscy przeżyli. Bo, że Gretchen przeżyła to chyba nikogo dziwić nie powinno, w świetle powyższego.

Ciekawe… Jak odrobinę starsza Gretchen poparzyła się wrzątkiem, to też ślad nie został.

I to też była herbatka. Baaaaardzo świeżo zaparzona.

Pozdrawiam Państwa