Czytam sobie „Uważam Rze” (42(89)/2012) i zastanawiam się, dlaczego Piotr Włoczyk pyta Davida M. Walkera „Czy USA mogą zbankrutować?”. Przecież zarówno Stany Zjednoczone Ameryki jak i unia brukselska zbankrutowały, tylko nie ma tego dziecka, które krzyknie „król jest nagi”. Niemniej w miarę czytania przestaję dziwić się czemukolwiek, bo trafiwszy na coś takiego niczemu nie można już się dziwić:

„Jeżeli przedstawilibyśmy stosunek zadłużenia do wielkości gospodarki na przykładzie ułamka dziesiętnego, to widzielibyśmy na przestrzeni czasu, że mianownik rośnie bardzo szybko, a licznik przyrasta jedynie nieznacznie”

Ja rozumiem, że ktoś, kto zajmuje się „finansami mocarstwa”, nie musi się znać na matematyce, niemniej dziennikarz, wydawca i korektor mogli by skończyć szkołę podstawową, a o ułamkach zwykłych i dziesiętnych, można się w niej nauczyć! Zastanawia mnie nieuctwo dziennikarza, ale odbiera to również jako lekceważenie czytelnika. Smutne.