Obiecywałem sobie, że więcej nie będę pisał o Lechu Wałęsie i o tym czy był “Bolkiem”, czy nie – głównie dlatego, że jest to zajęcie nieszczególnie produktywne. Jeśli ktoś miał nadzieję, że temat przeszłości byłego prezydenta stanie się katalizatorem do dyskusji o naszej historii najnowszej, to się grubo mylił. Jak praktycznie wszystko, co się zdarzyło między Bugiem a Odrą od jesieni 2005, także i ta kwestia została wpisana w logikę świętej wojny między PiS a PO – czyli de facto pełzającej dogrywki do ostatniej kampanii prezydenckiej.

Skoro Kaczyńscy krytykują Wałęsę, to oczywiście wszyscy zwolennicy PO stają w jego obronie. Ani jednych, ani drugich nic nie przekona do zmiany zdania, bo to już od dawna nie jest kwestia faktów, tylko wiary. Piotr Gontarczyk może przedstawić cyrograf podpisany przez Wałęsę własną krwią, a Andrzej Friszke zdemaskować zeznających na niekorzyść Wałęsy esbeków jako psychicznie chorych patologicznych kłamców – i nie zmieni to absolutnie niczego, bo wszyscy uczestnicy dyskusji i tak wiedzą swoje.

Jak w takich warunkach dyskutować o czymkolwiek? Furda fakty, logika, spójność w publicznych wypowiedziach – jeśli pozwoli to uderzyć we wroga (bo słowo przeciwnik jest tu od dawna za słabe), wszystkie chwyty są dozwolone. Jednego dnia bronimy autorytetu przed policjantami pamięci, by następnego krytykować za nie dość precyzyjne zbadanie źródeł. Dziś z atencją słuchamy emerytowanego ubeka, jutro będziemy się wyzłośliwiać nad jego bandyckim rodowodem lub starczą demencją.

Ileż można, myślałem? Szkoda, że tak się to potoczyło – świeże spojrzenie na własną historię jeszcze nikogo nie zabiło i dobrze by nam zrobiło wpuszczenie świeżego powietrza do cuchnącej stęchlizną mieszanki frazesów bogoojczyźnianych spod znaku interwencji Matki Boskiej z liberalno-demokratycznymi bajkami o Okrągłym Stole. Ja tam bym się ucieszył, ale skoro się nie da – trudno, trzeba czasem odpuścić. Nikt nie obiecywał, że takie nadzieje będą się spełniać.

Ale niestety, uaktywnił się mój najgorszy nałóg – czyli lektura wiadomości. I wpadłem na poniższy link:

http://www.tvn24.pl/-1,1575530,0,1,walesa-spalic-paszkwile,wiadomosc.htm...

O Jezu, pomyślałem po obejrzeniu fragmentu wypowiedzi Wałęsy. Nie urodziłem się wczoraj, miałem okazję słuchać elokwencji byłego prezydenta ładnych parę razy i wiem, że jest najgorszym koszmarem każdego tłumacza symultanicznego – ale stylistyka tych wypowiedzi po prostu mnie poraziła. Tako rzecze Lech Wałęsa:

Co mnie obchodzi, że ktoś przypisał mi, że jestem agentem? Ja nie byłem agentem, pan Graczyk to potwierdza, żadnego zobowiązania nie podpisałem

a za chwilę – mówiąc o tym samym Graczyku:

Coś mu się pomyliło, to starszy człowiek.

Obiło mi się kiedyś o uszy pojęcie samoprzekreślającej się konstrukcji logicznej, ale wykonać taką woltę w obrębie jednego akapitu… Tu można tylko pochylić czoło przed kunsztem mistrza.

To są gnioty, które pogrzebały ludzi żyjących! Jeśli oni się rzucili na „zamordowanie” człowieka, to ile tam jeszcze jest niedokładności? To jest paszkwil w wykonaniu bardzo kiepskich fachowców – można by złośliwie zapytać, skąd pan prezydent ma wiedzę o nie-kiepskich fachowcach i metodach działania tychże, ale byłby to wyjątkowo nietaktowny atak na symbol narodowy, więc się powstrzymam.

“Bolek” to podsłuch założony przez Wyszkowskiego. To był cały zbiór materiałów na mój temat – o, czyli już nie było kilkudziesięciu „Bolków”? Ani nawet jednego człowieka kryjącego się pod takim pseudonimem? A procesu o zniesławienie bardzo jestem tutaj ciekaw. Czy sąd pochyli się nad prawdą tak troskliwie, jak w innych sprawach z udziałem naszej ikony?

Walczyłem, zwyciężyłem, pokonałem bezpiekę i komunizm, nie brałem żadnych pieniędzy, ani nie donosiłem – prawda, jaki skromny? Maluczko, a dowiemy się, że Lechowi Wałęsie zawdzięczamy zwycięstwo nad bolszewikami w 1920, wiktorię pod Grunwaldem i chrzest Polski. Kto wie, może i do Wielkanocy dojdziemy?

Ostatecznie ich wszystkich podobijam – na miejscu krytyków zacząłbym się bać. Człowiek, który w pojedynkę pokonał komunizm to twardziel, za którym Chuck Norris mógłby co najwyżej kapcie nosić. A, ta funkcja już zajęta? To może grzebień do wąsów… I oni, opętani nienawiścią policjanci pamięci porywają się na ten spiż chodzący? Nieszczęśni… Przebacz im Panie, bo nie wiedzą, co czynią.

A na koniec cytat miesiąca: Mam nadzieję, że prokuratura włączy się i te wszystkie paszkwile Cenckiewicza i spółki będą spalone jako kłamstwo perfidne.

Otóż nie, panie prezydencie. Może Pan opowiadać kolejne wersje swojej przeszłości, i tak już od dawna nie chodzi w nich o logikę ani sens – ludzie albo im wierzą, albo nie. Ja nie wierzę, ale pamiętam co Pan kiedyś znaczył dla wielu ludzi w Polsce, na przykład dla moich rodziców zapisujących się w 1980 do „Solidarności”. Im dłużej o nich myślę, tym bardziej mi przykro oglądać Pańskie zachowanie.

Gdyby czasem Pan czytał książki – a wielokrotnie się Pan chwalił, że tego nie robi – może zostałoby Panu w głowie jedno zdanie z „Mistrza i Małgorzaty”.

Rękopisy nie płoną.