Jak najbardziej podtrzymuję, każda społeczność potrzebuje radykałów (realnych, nie tylko mocnych w gębie krzykaczy – i jeszcze raz – nie chodzi tylko o politykę). Solą ziemi nie są ludzie środka, to oczywiste. Jak nie wierzysz, nasyp kilogram soli do garnka zupy i zapytaj gości czy chcą dokładkę. Rozumiem, że poczułeś się dotknięty zapisaniem do “letniego środka” – ale zupełnie niepotrzebnie. Odczytaj to tak: spróbuj nie użyć soli ani innych przypraw do zupy i zapytaj gości czy chcą dokładkę. Albo weź samą sól i przyprawy i spróbuj zrobić coś jadalnego. Niedasie. W naturalnych warunkach przyrodniczych inercja ludzi środka jest tak potężna ze względu na masę i grawitację (na szczęście!), że żadni radykałowie nie są w stanie niczego pochopnie zepsuć – maszyneria społeczna działa zbyt opornie i wolno, by to było realne. Dlatego przypisywanie jakimkolwiek radykałom możliwości “podpalania kraju” jest bajeczką o wiedźmie, sprzedawaną przez władzę pelikanom, które łykają takie kluski bez popicia. Jeśli rzeczywiście jest źle, to ludzie środka stają się kołem zamachowym historii (i na złe i na dobre) – ale nawet wtedy radykałowie mogą co najwyżej dopisać się do peletonu. W moich, jak to uprzejmie nazwałeś, “peanach”, nie ma oceniania ani pochwalania – jest wykazywanie, że zarówno zupa bez przypraw jak i zupa z samych przypraw są niejadalne, przy czym o zupę bez przypraw bardzo łatwo, niestety, a prześladowania przypraw pod pretekstem wzbudzania niepokojów i siania ogólnej agresji jest czystej wody propagandą, służącą usprawiedliwianiu “uciszania” tych, których władza uznaje za jakieś zagrożenie. Stąd niby daleko jeszcze do Białorusi, Rosji, Korei czy Chin, ale kierunek ten sam.