Odwiedziłem rodzinkę w świętokrzyskiej wsi.
Wuje wyjmuje z kredensu butelczynę “Absolwenta”. Zielonkawego z paprochami w środku. Zdziwiłem się, bo nie wiedziałem o tym nowym gatunku tej wódzi.
Szklanki były dwie.
Ta większa zapełniła się alkoholem.
Wypiłem.
Umarłem.
Powstałem.
Bo to jednak bimber był.
A do popicia przegorąca herbata.
Po chwili na stole stanął talerz, a na nim upieczony bardzo mały kurczak.
Mięsko było bardzo smaczne, tylko po tym bimbrze miałem duży problem w utrzymaniu tych drobniutkich kosteczek w pijaniutkich paluszkach.
Potem okazało się, że to gołąbek był.
Gołąbek w pokoju.
Jak się okazuje, pokój to bardzo niepewna sprawa.

_{It`s good to be a (un)hater!}