jak różny jest odbiór rzeczywistości, widać po tych zdjęciach i ich interpretacji.
Ja nie widze w nich “smutku” .
Na pierwszym zdjęciu widze typowy obrazek Polaka tułacza, z całym inwentarzem w zasięgu reki, z podróbka Bossa, nawet jeśli sam On nie wie, ze taka marka istnieje. Ale najważniejsza jest plakietka czerwona z orłem i napisem: Polska.
Oto My, Polacy.
Na drugim zdjęciu widze młodego chłopaka, który z potrzeby badz szacunku do przodków, odwiedza cmentarz. Jakie to mile.
Na trzeciej fotografii swoim obliczem marzycielki, urocza Polka wciąga nas podglądaczy, w świat tych wciaz nie spełnionych marzeń. Wszystko nadal przed Nami. Nadzieja.
Pan na fotce czwartej, za bardzo przypomina mi Roberta Chojnackiego, wiec mysle sobie, ze zastanawia się On, czemu Piasek Piaseczny okazał się tym “inaczej kochającym”..
Zdjęcie piąte, jest niczym innym jak tylko zaprezentowaniem się jakiegoś imprezującego jegomościa, który myslał, ze będzie zabawny.
Nie widze w tych zdjęciach niczego smutnego , widze raczej codzienność,
...Nas samych.
RRK
Powiadasz codzienność?
Dla mnie nie jest akceptowaną zwyczajnością widok bezdomnego. Widzę jak ich przybywa w słoneczne dni na krakowskich Plantach. Myślę wtedy : to straszne. Nie chcę myśleć wtedy : MY Polacy.
Ta młodość, skupiona i oderwana od treści poza nią – jeszcze szczęśliwie nieświadoma, bez myśli łączących to miejsce z tyłu, z własną osobą.
Dla mnie nie ma w tym nic miłego. Jest smutna nieuchronność.
Najpogodniejsza może jest ta ładna młoda kobieta.. Ale w zacięciu ust, w nieruchomym spojrzeniu, w napiętych palcach rak zaciskających się przy twarzy nie ma radosnej , młodej kobiecości. Ta powaga nie jest powagą osoby szczęśliwej.
Pan w dresie, czyjś rozmówca, coś mówi i czegoś słucha. I to skupienie , ta koncentracja jest tłumaczeniem się, albo przyjmowaniem uwag. Tym gestem ręki chce wtrącić coś ważnego w jakąś klęskę. On się tej klęski boi.
Ostatnie zdjęcie – to rozpacz. Zabijanie życia, zabijanie czasu, zabijanie chwili. Tragiczna błazenada.. Potworna pustka.
Nie , nie chcę widzieć w tych zdjęciach nas samych, nawet jeśli i tacy wśród nas są.
Jeśli miałabym przyjąć to za normę – wszystkie moje starania, moja wojna nieustanna o przyszłość lepszą od dziś aż po kres i poza kres – nie miałaby sensu.
Jeśli dobro to szczęście to obowiązkiem człowieka jest być szczęśliwym.
Borsuk tymi zdjęciami zadaje ból.
nie wszystko musi mieć “myśl przewodnią” widać nie wszyscy jeszcze odwykli od koncepcji przewodnictwa … “myśl przewodnia partii” “siła przewodnia narodu” itp. :)
mnie Twoje foty się podobają ... ta z pocałunkiem jest rewelacyjna!
komentarze
smutne te zdjęcia Borsuku.
ani grama radości istnienia.
RRK -- 11.03.2008 - 01:01Pozdrawiam
Borsuku i Pani RRK
jak różny jest odbiór rzeczywistości, widać po tych zdjęciach i ich interpretacji.
Ja nie widze w nich “smutku” .
Na pierwszym zdjęciu widze typowy obrazek Polaka tułacza, z całym inwentarzem w zasięgu reki, z podróbka Bossa, nawet jeśli sam On nie wie, ze taka marka istnieje. Ale najważniejsza jest plakietka czerwona z orłem i napisem: Polska.
Oto My, Polacy.
Na drugim zdjęciu widze młodego chłopaka, który z potrzeby badz szacunku do przodków, odwiedza cmentarz. Jakie to mile.
Na trzeciej fotografii swoim obliczem marzycielki, urocza Polka wciąga nas podglądaczy, w świat tych wciaz nie spełnionych marzeń. Wszystko nadal przed Nami. Nadzieja.
Pan na fotce czwartej, za bardzo przypomina mi Roberta Chojnackiego, wiec mysle sobie, ze zastanawia się On, czemu Piasek Piaseczny okazał się tym “inaczej kochającym”..
Zdjęcie piąte, jest niczym innym jak tylko zaprezentowaniem się jakiegoś imprezującego jegomościa, który myslał, ze będzie zabawny.
Nie widze w tych zdjęciach niczego smutnego , widze raczej codzienność,
...Nas samych.
pozdrawiam
ustronna -- 11.03.2008 - 01:43Witaj Ustronna
RRK
Powiadasz codzienność?
Dla mnie nie jest akceptowaną zwyczajnością widok bezdomnego. Widzę jak ich przybywa w słoneczne dni na krakowskich Plantach. Myślę wtedy : to straszne. Nie chcę myśleć wtedy : MY Polacy.
Ta młodość, skupiona i oderwana od treści poza nią – jeszcze szczęśliwie nieświadoma, bez myśli łączących to miejsce z tyłu, z własną osobą.
Dla mnie nie ma w tym nic miłego. Jest smutna nieuchronność.
Najpogodniejsza może jest ta ładna młoda kobieta.. Ale w zacięciu ust, w nieruchomym spojrzeniu, w napiętych palcach rak zaciskających się przy twarzy nie ma radosnej , młodej kobiecości. Ta powaga nie jest powagą osoby szczęśliwej.
Pan w dresie, czyjś rozmówca, coś mówi i czegoś słucha. I to skupienie , ta koncentracja jest tłumaczeniem się, albo przyjmowaniem uwag. Tym gestem ręki chce wtrącić coś ważnego w jakąś klęskę. On się tej klęski boi.
Ostatnie zdjęcie – to rozpacz. Zabijanie życia, zabijanie czasu, zabijanie chwili. Tragiczna błazenada.. Potworna pustka.
Nie , nie chcę widzieć w tych zdjęciach nas samych, nawet jeśli i tacy wśród nas są.
Jeśli miałabym przyjąć to za normę – wszystkie moje starania, moja wojna nieustanna o przyszłość lepszą od dziś aż po kres i poza kres – nie miałaby sensu.
Jeśli dobro to szczęście to obowiązkiem człowieka jest być szczęśliwym.
RRK -- 11.03.2008 - 02:57Borsuk tymi zdjęciami zadaje ból.
RRK
Przepraszam, ale musialem ten post uzupelnic, choc on tak naprawde konca nie ma.
Borsuk -- 11.03.2008 - 08:19rewela
a Ikonowicz to po prostu cymes! :)
“hard as a rock”
Docent Stopczyk-+ -- 13.03.2008 - 08:50Na jednym ze zdjęć
widzę wejście do chałupki, w której mieszkałem.
Human Bazooka
Mad Dog -- 16.03.2008 - 10:52RMG
RMG: pisze, wiec jestem.
Borsuk -- 22.03.2008 - 10:06ale o co chodzi?
bez ładu i składu.
jacer -- 22.03.2008 - 10:22Jacer
A dokladnie z czym nie mozesz sobie poradzic?
Borsuk -- 22.03.2008 - 10:33z myslą przewodnią.
co te zdjęcia mają udowodnić? :)
No ładne zdjęcia robisz aparatem cyfrowym z wszelkimi bajerami ale co dalej?
jacer -- 22.03.2008 - 10:49Jacer
To Polakow portret wlasny. I tyle.
Borsuk -- 22.03.2008 - 10:56I dalej bede ten post uzupelnial. Bez bajeru.
eeee
Ten portret jakis taki wybiórczy :))
jacer -- 22.03.2008 - 11:58Borsuku
nie wszystko musi mieć “myśl przewodnią” widać nie wszyscy jeszcze odwykli od koncepcji przewodnictwa … “myśl przewodnia partii” “siła przewodnia narodu” itp. :)
mnie Twoje foty się podobają ... ta z pocałunkiem jest rewelacyjna!
nawet Bynio Wodecki jest!
“Kto nie pije wódki, ten jest gruby i malutki”
Docent Stopczyk -- 22.03.2008 - 12:06