A teraz coś o mojej rodzince. Moja babcia pół życia spędziła w kościele.Wysuszona i zgarbiona nad swoim kosturkiem. Wiecznie stara. Nie skrzywdziła by muchy i sam widziałem jak drżąca ręką odsuwała firanki by owad kręcący się po pokoju mógł sobie wylecieć na wolność. Byłem chorowitym dzieckiem, i gdy leżałem złożony gorączka czytała mi książki albo coś opowiadała. Takiego właśnie dnia z rozpalonym czołem leżałem patrząc się w sufit a babcia opowiedziała mi wstrząsającą historię.
Była to opowieść o Żydach.
W miasteczku zaginął chłopiec jakieś cudowne jasnowłose pachole, taki mały pan Jezus, jak z obrazka. Ludzie nie byli pewni co się z nim stało, tylko nieliczni po cichu szeptali o sprawcach tego zaginięcia.
Chłopca porwali Żydzi, wysocy i chudzi w postrzępionych chałatach rwanych wiatrem. Dopadli go w paskudna pogodę mżyło i wiało. Nikt nie słyszał jak darł się i wyrywał Trzy wysuszone postacie jak żywe strachy na wróble trzymały go mocno. Zabrali biedaka za miasto by na szczycie wzgórza zamknąć go w beczce nabitej gwoździami do wewnątrz. Byli leniwi więc zepchnęli ten diabelski młyn w dół, beczka toczyła się ciężko bo solidnie była zrobiona i jak pamiętam dębowa. Nieborak wykrwawiał sie w środku raz dwa. Krew im była potrzebna do macy, innej nie jedli. Gdy to słyszałem miałem siedem lat, potem mi sie to śniło. Jeden z wielu koszmarów dzieciństwa. Gdy ozdrowiałem, a po takich historyjkach zwykle stawałem na nogi raz dwa babcia prowadziła mnie do kościoła. Podziękować opatrznośći Bożej za zdrowie.
Było tam ciemno chłodno i ponuro. Wyziewy z kadzielnicy przyprawiały mnie o ataki astmy, musiałem siedzieć cicho i spokojnie bo każdy szept czy szelest zakłócał ciszę tego miejsca. Obawiałem się okutanych w czerń zakonnic, niepokoiło mnie demoniczne czerwone światełko pośrodku ołtarza. Najgorszy był jednak zabity i roziąciągnięty człowiek na krzyżu. Odwracałem sie od jego żółtej skóry, przebitych ogromnymi gwoździami stóp, wykrzywionej bólem twarzy. Krwi, wystających żeber trupa.
No ale skończmy ten potworkowaty temat. Do dziś w kościele czuję sie nieswojo. Do dziś słyszę jak co niektórzy moi znajomi wykrzywiają z niechęcią twarze mówiąc “to Żydzi zabili Pana Jezusa”, wiadomo, jeśli zabili Boga to niczego dobrego po nich się spodziewać nie można…