Puściłem nową notkę parę godzin temu, śmiertelnie poważną, tak czasem mam, że chciałbym wyrzucić z siebie jakieś przemyślenia, które mi na wątrobie leżą. Zatrułem swoim wywodem, zanudziłem i zmordowałem, nie przywitawszy wszak konfederacji.

A więc błąd naprawiam. Staję na głowie z radości, klaskam butami, i wachluję się nozdrzami. Cieszę się że powstała oddolna inicjatywa. Jest niszowa i niszową pozostanie, ale z tej niszy może żywy ogień buchać i spiekać wszystko co się do niej zbliży.

Toast wirtualny mogę zaproponować na cześć Jareckiego i Igły. Sto lat! niech żyją nam

A kto z nami nie wypije ….