“ Odpust zupełny ofiarowany, to nieporównywalnie więcej dla zmarłego niż dla mnie 100 000 000 wygranych w totka.”

Ale po co od razu 100 tysięcy?

Mnie by wystarczyła jedna:)

Dziś było do wygrania 10 milionów na ten przykład, oczywiście nie zagrałem, acz dalej twierdzę, że moim sposobem na życie jest wygrana w totka:)

Pozdrówka.

pewnie w czyśćcu nikomu do śmiechu nie jest. A pieniażki? niechby Wam- Tobie i Grzesiowi ta upragniona( po jednej na głowę) setka w udziale przypadla, a co.
I nie zapomnijcie dać znać takiej jedej gdyby…
Spokojnej nocy.

piszesz o prawdzie jak istnieje w naszej religii, w której i ja zostałem wychowany. Miałem zdrowe wzorce. Babcia, mama, rodzina. Starłem się w miarę moich możliwości przekaż to dziedzictwo moim dzieciom. Wszystkie ochrzczone przyjęły I Komunię i bierzmowanie.
Nie wiem czy to wiele czy za mało. Nie ja będę sądził. Poczekam
Pozdrawiam

PS
Jeśli mnie czytasz niekiedy, to wiesz zapewne, że jestem raczej z tych niespokojnych dusz :))
Moje miejsce jest gdzieś tam na szarym końcu kolejki
_____________________________
wiedzieć rzecz ludzka, podobnie jak błądzić
nie wiedzieć też można, nic to złego
jednak tkwić w fałszywym przekonaniu jest błędem

Gratuluję dzieci. :-))

A w kontekście wpisu chciałbym abym po swojej śmierci mógł liczyć na pomoc swoich dzieci. I tak myśląc o tym jak to osiągnąć przychodzi mi na myśl tylko jeden sposób – mój przykład.
Ja pamiętam dobrze religijność swoich rodziców i bardzo sobie ją cenię. Jest to prosta ale prawdziwa wiara – chcę też tak. :-))

Pozdrawiam!

************************
W poszukiwaniu światła w szarej codzienności.. .

podatk od głupoty:0, niezłe i w sumie w jakis sposób słuszne, ale czasem trudno się powstrzymać.

Szczególni jak kumulacja jest, choć to taki owczy pęd, bo co to w sumie za różnica czy wygram 3 miliony czy 18 np. w kumulacji, obie sumy sa dla mnie totalnie abstrakcyjne i trudne do wyobrażenia.

Szczególnie jak się je porówna z tym, co człowiekowi na konto wpływa co miesiąc…

Pozdro i znowu piszę o przyziemnych pierdołach, nie zaś o czyścu, ale nie mam weny:0

Z czyścem to mi się kojarzy jedynie hasło, które nauczyciele opowiadają sobie: ż ekto uczy w gimnazjum, to już do czyśca iść nie musi, nieobo ma zapewnione od razu:)

Za free:), bo czyściec ma tu.

W sumie technikum, w którym jutro nauczam, chyba też można tu podciągnąć:)

Pozdrawiam więc optymistycznie.

Sam płacę ten podatek choć ostatnio niezbyt często, :-)))

Wiem, wiem, kiedyś uczyłem w Liceum oraz ZSZ religii – epizod trzyletni.. . Wynajmowałem mieszkanie i starczało mi na czynsz, komórkę i jeden raz w miesiącu na wypad gdzieś.. – czasy kawalerskie. Finansowo było wiec kiepsko.. . Teraz ponoć się poprawiło ale przeprowadzilem się do innego miasta – tam pracy dla katechetów nie było, bo duchowni etaty opanowali. Przekwalifikowałem się i pracuję na swój rachunek. Przyznam, że czasem mnie ciągnie do szkoły.

A czyściec tak… . Młodzież jest bardzo wymagająca: trza byc pedagogiem, psychologiem, terapeutą i katecheta na samym końcu. Młodzież jest wymagająca bo pogubiona i potrzebuje świadków jak i świetnych pedagogów. Zresztą sam wiesz najlepiej boś na bieżąco. Ale to chyba norma od wieków – jak mówi przysłowie – “obyś cudze dzieci uczył...”. Wiec chyba w jakiś nadzwyczajnych czasach nie żyjemy.

Pozdrawiam.

************************
W poszukiwaniu światła w szarej codzienności.. .

..czytałem kiedyś mocną książkę Marii Simma “Moje przezycia z duszami czyścowymi” o rzeczywistości czyśćca oraz podejmowanych dobrowolnie w ich intencji postów, modlitw i odpustów.

Drugą taką pozycją jest dzienniczek siostry Faustyny Kowalskiej mówiącej o Miłosierdziu Bożym i mocy modlitwy zwanej: Koronka do Miłosierdzia Bożego.

Rzeczywistość Bożego serca przekracza możliwości naszego ruzmu i potwierdza – wg mnie – to, że Boży porządek jest zupełnie inny niż ludzki. A dobro jakie sam mogę sobie wyobrazić to tylko nieudolna i karykaturalna próba jego zdefiniowania. A uosabia je Jeden w trzech Osobach. Czuję się jak u podnóża Trzech Koron w Pieninach. Ale tutaj nie można wyjść na nie ale tylko uklęknąć i kontemplować... . Kontemplować w cichości serca.

:-)))

************************
W poszukiwaniu światła w szarej codzienności.. .

a ja nic, tylko jak Grzesia czytam -to tu, to tam, to uśmiech zakladam prawie na uszy, bo nie da się inaczej. Oj, Gzresiu, Grzesiu…

Przygoda jest – to prawda.

Natomiast w temacie “totolotkowym” – prywatna szkoła jest dobrym miejscem finansowo.. .

Najlepiej zrobić projekt, założyć działalność gospodarczą, wziąźć na nią dotację z urzędu pracy i pracować na swoim. Jak utzrymasz się 12 miesięcy sprzęty jakie zakupiłeś pozostają Twoje i jesteś kilkanaście tysięcy do przodu. Sam skorzystałem i rozliczyłem się kilka tygodni temu. Działalnośc prowadzę dalej.

Pozdro.

************************
W poszukiwaniu światła w szarej codzienności.. .

Czyli Janek, po tatusiu gościnny jest, a rodzinę można zawsze powiększyć...

Grzesiu- to bardzo dobrze. Chodzi Ci o mój uśmiech, czy o to co piszesz? Jedno i drugie mi pasuje niezmiernie. A tak ranne wstawanie po winnym upojeniu to jakieś żwawe chociaż, bo jakoś mi się nie wydaje? Nie lepiej to bezzwinnym być?

Też lubię winogrona i bez winna moge być bez bólu.
Tomek Wrocław za coś polubił, czy tak bezinteresownie?

wcale im, czyli synom Twoim się nie dziwię, bo brązowe ludki fajne są, a jaka radość, gdy kolejnego szukasz i znajdziesz !
Miej miły dzień.

nie wiem czy inne owoce tak mają, ale chyba nie, jak na stole na jakiejś imprezie jest talerz z kiściami (kiśćmi?) winogron, nie mogę się nie oprzeć i muszę zjeść wszystkie:)

Co ciekawe, znam jeszcze przynajmniej jedną osobę, co taką skłonność ma.

A Eno szanowna, o teksty mi chodziło, znaczy się zastanawiałem czy ten uśmiech to radości, jak je czytasz czy np. pobłażania dla autora:)

A winne upojenie słabe było, bo niewiele wypiłem, a ranne wstawanie tak czy tak, z winem czy bezwinne jest do kitu:)

Nienawidzę po prostu.
Nienawiścią głęboką i szczerą

:)

Pozdrawia.
Grześ nocny Marek:)

uśmiech radości, oczywiscie, bo ja śmieszka jestem, a Twoje poczucie humoru bardzo mi odpowiada.
O ktorej GrzesioMarku wstajesz, że aż TAK nienawidzisz tej czynności?
Może chodź spać wcześniej?

ja za każdym razem, kiedy czytam Twój komentarz(e) odnajduję coś sympatycznego w tekście, co jak nie rozbawi ,to przynajmniej do podniesionych kącików ust doprowadzi. Nawet jak zagmatwasz, to i tak powalasz -szczerością i bezpośredniością ujmującą.
Tak , Poldek i Marek pewnie źli, że nie w temacie siedzimy.
Ja chyba dam nogę na jakiś czas, niech wszystko do porządku dawnego wróci.

masz rację, trzeba do Ciebie z pogaduchami się przeniesć...

piłem pigwówkę z rok temu na jakiej imprezie, dobra była, w dodatku wypiłem tego znaczną ilość i na drugi dzień czułem się jakbym w ogóle alkoholu nie pił.

No i na pewno działanie ma dobre:).

Hm, trza będzie kiedyś sie wprosić do ciebie na taka naleweczkę albo ją wyłudzic w jaki inny sposób:)

jakoś kobiety w moim domu nie garną się do robienia konfitur więc zagospodarowuję owoce po swojemu. Przyznam, że mogę liczyć nawet na pomoc – nawet moja teściowa z moją żoną obierały pigwę, :-)))

Z tym wproszeniem musiałbyś nie zwlekać gdyż trudno do wiosny nalewkę utrzymać.

:-)))

p.s.
Pomyśleć, że wino nawet Jezus pomnożył na weselisku. Pewnie ku wielkiej radości biesiadników. Ale nic nie piszą w Biblii, ze im pigwówki brakło – a szkoda, bo gdyby brakło, to i ten trunek zostałby uzupełniony cudownie. :-))
A jaki sukces marketingowy byłby. Beleczego to i Jezus nie uczyni z wody.. .

Tak sobie myślę, że to weselisko w Kanie z winem w tle, to dobry temat na wpis. W tym wydarzeniu musi być drugie dno. :-)))

Pzdr.

************************
W poszukiwaniu światła w szarej codzienności.. .

ale też bym chętnie spróbował:)

Poldku, na razie to ja się jutro na szkolenie wprosiłem, znaczy cały dzień się dokształcał będę, mam nadzieję, że chociaż ciekawe wykłady i warsztaty będą, bo od 9.45 do 17.30 prawie:)

Ale nalewką w razie czego nie pogardzę:)

pzdr

nie w Opolu:), w Rzeszowie.

W Opolu nigdy nie byłem, acz kumpla miałem, co tam studiowął 3 lata.

Ale to był akurat degenerat i alkoholik:), acz człek pozytywny w sumie, tyle że jego socjopatia była zbyt duża, ciekawe co się z nim teraz dzieje zresztą.

fakt:), acz od kilku lat i kebabów mnóstwo popowstawało, a ostatnio słyszałem jak byłem o jakichś dobrych zapiekankach na rynku.

W ogóle, abstrahując od tematu zapiekankowego, to Rzeszów rozwija się.

do kultowych bytów jeszcze należy zaliczyć knysze z wrocławskiego dworca PKP. Jak się spotykałem z moją obecną żoną a wtedy jeszcze tzw. moją dziewczyną, zamiast kwiatów zanosiłem jej knyszę z pewnej budki dworcowej.. .

:-)))

************************
W poszukiwaniu światła w szarej codzienności.. .

ja, to sobie mogę otworzyć ale puszkę albo słoik.

Do kompletu cytatów dorzucę jeszcze jeden – padło też do jednego człowieka

A jako korona do tych cytatówL

Nie podoba Ci się nauka Kościoła – ok. Jednak jest to jednak dezawuowanie na podstawie prywatnego rozważania Pisma Świętego a nie we wspólnocie. A to we wspólnocie jest podstawowym kryterium. Gdyż powiedziano: “gdzie dwaj albo trzej zgromadzeni w imię moje, tam ja jestem pośród nich.”.

Wspólnotowe odkrywanie sensu Pisma świętego jest “zaworem bezpieczeństwa” przed subiektywizmem. Stąd bardziej polegam na wspólnotowej interpretacji – a więc bn Magisterium Kościoła, niż na indywidualnej.

Pozdrawiam.

************************
W poszukiwaniu światła w szarej codzienności.. .

nie jest moją intencją wykazywać czyjekolwiek indolencje. Pokazałaś swój punkt widzenia jasno i bez dwuznaczności. Ja pokazałem na czym opiera się punkt widzenia Kościoła który jest moim punktem widzenia pokazując jego źródło.

A co do wspólnotowej interpretacji, św Piotr w swoim liście o tym pisał, co przywołałem cytatem. Taką rolę ostatecznego uzgodnienia stanowiły w Kościele od pierwszych wieków sobory których celem było to co pisał św.Paweł:

„Jeden jest Pan, jedna wiara, jeden chrzest. Jeden jest Bóg i Ojciec wszystkich” (Ef 4, 5-6).

Nie wynika z tego, że nie można sobie czytać Pisma świętego i go interpretować – każdy sobie może. Już św. Paweł zauważa ten problem w dziejach apostolskich.
Potrzeba wspólnoty do szukania sensu Pisma świętego. Nawet tzw, uroczyste nauczanie papieża z cechą nieomylności musi być ogłaszane w łączności z kolegium biskupów( to urzędowo brzmi) ale to w praktyce oznacza, że papież nie może sobie sam wymyśleć sobie nauczania Kościoła ale odbywa się to w jedności z kolegium biskupów. A więc we wspólnocie. W myśl tego co można było wyczytać w jednej z gazet: “prawdziwa cnota krytyk się nie boi..”.

Tak też jest w Kościele z interpretacją.

Natomiast zarezerwowanie interpretacji świętych ksiąg do jednej lub kilku osób – wg mnie – prowadzi do patologii i fanatyzmu. Bardzo widocznego w Islamie. Gdzie wystarczy że Mułła powie, a inni pójdą jak w dym. Podobnie jest u Świadków Jehowy gdzie zmienia się nauczanie w bardzo ważnych kwestiach w zależności od koniunktury.. . A zmieniają Ci na samej górze a inni mogą tylko albo słuchać albo wyjazd ze wspólnoty.. .

W Kościele może każdy poldek sobie studiować, naukowo badać teksty i nie uzależniać swojego pojęcia od uczonych. W Kościele naucza się ale pokazuje się sposób i źródło tego nauczania.

Rozpisałem się długo. Jeśli nasze opinie są na krańcach tej samej osi, to dobrze. Gorzej gdyby Twoja oś i moja gdzieś się tylko przecinały ale ich kierunek był przeciwny.. . To byłoby smutne.

Pozdrawiam!

p.s.
Jezusa ukrzyżowano min. za to, że twierdził, że ma władzę odpuszczania grzechów = to było bluźnierstwo za które Go skazano. A ten “bluźnierca” śmiał się podzielić tą władzą z grzesznikami.. , którzy osmielają się czynić to w Jego imieniu po dziś dzień aż do skończenia świata.

p.s.
Można w Kościele tez snuć hipotezy. Ks.Tischner snuł rozważania o Trójcy św. i go jakiś życzliwy kolega po fachu doniósł do kongregacji wiary na watykanie( ówczesny jej szef – dzisiejszy papież). ODpowiedź watykanu była ośmieszająca donosiciela: Tischner jako filozof może snuć hipotezy i rozważania – ma do tego prawo jako naukowiec.. . :-))
Jednak gdyby Tischner podważył jakiś dogmat musiałby się zmierzyć ze swoimi kolegami w kolegium innymi słowy poddać się pod krytykę. Gdyby się obronił może by wprowadził coś nowego.. na co nikt do tej pory nie wpadł. :-)))

Zmierzam Magio do tego, że w Kościele bardzo trudno cokowliek wprowdzić do nauczania uroczystego czyli obowiązującego cało Kościół. Tak jest to trudno przeprowadzić jak przekonać speców od kanonizacji do zajścia cudu. I to dla mnie ma swoje zalety. :-))) Są też i wady ale zalety przeważają. Dzięki temu Kościół stoi twardo na ziemi a nie ulega modom przewalających się przez mózgi modernistów lub schizmatyków.

************************
W poszukiwaniu światła w szarej codzienności.. .

dziękuję za uściślenie.. .

Ja i moja żona jesteśmy jak dwa końce tego samego kija-mamy punkty widzenia na dany temat uzupełniające się. Gdybyśmy byli zarozumiali to byśmy się pobili.. . :-))
Ale póki co udaje się nam jakoś z sobą wytrzymać. A te dwa końce przejawiają się w prozaicznych dziedzinach życia. Np. wychodząc z kina i rozmawiając o przed chwilą oglądanym filmie okazuje się, że byliśmy na różnych filmach… . :-))) Kiedyś było to nie do zniesienia a teraz okazuje się, że każde z nas wyłuskuje z tego samego filmu to, na co nie wpadłby ten drugi.. .

Więc kij były chyba lepszym porównaniem.

:-))

Pozdrawiam.

************************
W poszukiwaniu światła w szarej codzienności.. .

..każda knysza da się skonfigurować jak każdy pecet. Życzysz sobie dodatki, sosy, i inne takie. Wychodzi cudeńko.

Jednak zapiekanki są niezapomniane. Choć chyba to sentyment z lat młodości, :-)))

Knyszą się można dobrze najeść i smacznie: więcej witamin, warzyw, sosów np. z czosnkiem, itp.

Qrna musisz nie tylko do Opola na pigwę przyjechać ale też zahaczyć o WeWrocek(jeszcze raz)

:-))

************************
W poszukiwaniu światła w szarej codzienności.. .

Schetyna jest w Warszawie a w WeWrocławiu rządzi Dutkiewicz – dlatego ja tam dosyć często bywam. Mieszkać wolę jednak w Opolu – WeWrocław jest uciązliwy: korki, kiepskie drogi.. . Opole zaś jest jak mała wioska, :-))

Pozdrawiam!

************************
W poszukiwaniu światła w szarej codzienności.. .

to pozory. Samo Opole jest polskojęzyczne. Ale w wielu mniejszych miejscowościach poza Opolem tablice miejscowości są w dwu językach. Aby coś takiego przeprowadzić formalnie trzeba mieć co najmniej 20% mieszkańców i ich podpisów.
Więc gdzieniegdzie mają hopla na punkcie historii. Wiadomo przecież, że w zaborze niemieckim wszyscy byli wcielani do obywateli niemieckich, nazwiska polskie w pisowni zniemczano, a oficjalnym językiem był niemiecki.

Teraz niektórzy na tym obywatelstwie wiele skorzystali – zyskali pracę w Niemczech, a niektórym się wydaje, że wielce awansowali i zapomnieli, że byli polakami kiedyś.

Trochę to skomplikowane. Ale są wioski na opolszczyźnie gdzie chłopów nie ma ale same baby. Chłopy pracują w niemczech na niemieckim paszporcie.. .

Ja tam mieszkam z Lwowiakami i ślązakami, :-)))

A za płotem ma swietną sąsiadkę która jest rodowitą niemką ale wyszła za mąż za polaka. Swietna, mądra i bardzo towarzyska kobieta. Można powiedzieć swojska i tutejsza.. .

Nie wiem czy odpowiedziałem.

Pozdro.

************************
W poszukiwaniu światła w szarej codzienności.. .