Nie byłem na procesji dziś—- miałem ciężki tydzień i odsypiałem.. (procesja byla o 9-tej. Byłem na Mszy św. o 11-tej.

Jednak ta Liturgia mi osobiście dała niezłego “kopa”.

W tym święcie ważne jest, że nie zostało ono wymyślone przez człowieka…... . Weszło ono do Liturgii Kościoła za sprawą objawienia [podczas którego Jezus poprosił o specjalne święto Swojego Ciała i Krwi. Było to w Belgii w Liege.
Więc to święto najpierw wprowadził lokalnie biskup a z czasem rozeszło się na inne diecezje oraz zostało oficjalnie wprowadzone w całym Kościele.
Zatem święto “na życzenie” Jezusa… .

Więc – dla mnie – jest Ono szczególne, w tym znaczeniu, że przypomina Ono, ze biały “opłatek” to Żywe Ciało i Krew Zbawiciela.

Czym jest Ciało CHrystusa dla wierzącego najlepiej streszcza obraz piersi Matki karmiącej swoje dziecko. Dzięki któremu dziecko żyje, nabiera sił i się rozwija.

Takie znaczenie ma także Ciało Chrystusa: “Kto Spożywa CIało i Krew Moją ma życie wieczne..” – mówi Ewangelia. W analogii do karmiącej “swoim ciałem” Matki te słowa nabierają dla mnie innego znaczenia.

****

I w tym święcie nalezy wg mnie odzdzielić formę od treści. Może procesje, nie są doskonałe, może bałaganiarskie, ludzie wyglądający na przypadkowych. Ale to widać nie jest najważniejsze, gdyż

jak mówi Mały Książe: naważniejsze jest niewidzialne…. .

***

Jak byłem małym chłopcem zawsze robiła na mnie wrażenie świadomość, że Bóg w monstrancji przechadzał się po mojej wsi.. . Gdzieniegdzie zatrzymując się w ołtarzu w niektórych miejscach.

W to święto jakoś głębiej było widoczne to, że jednak Parafia to wspólnota z Bogiem – co prawda mieszkającym w Tabernakulum – ale raz w roku wychodzącym z niego na wieś.

Jak w pieśni:

““Zagrody nasze widzieć przychodzi,
i jak się jego dzieciom powodzi…”.

To ważne dla mnie święto.

Na koniec najważniejsze.

Ten tekst jest także o Mnie. Przeszedłem wiele momentów w swoim życiu w których miałem chwile niepewności, samotności, jak na rozdrożu. Ale w każdym w tym trudnych momentów zawsze ważne było(jest) dla mnie, że stawiam kolejny krok z NIM – będąc pojednanym z NIM.

On cię prowadził przez pustynię wielką i straszną, pełną wężów jadowitych i skorpionów, przez ziemię suchą, bez wody, On ci wyprowadził wodę ze skały najtwardszej

Procesja BOżego Ciała jest streszczeniem życia Wierzącego. Podążanie za MOnstrancją to w rzeczywistości podążanie za Jezusem w całym życiu.

Takie podążanie które cechuje życie w stanie łaski i w trudnych chwilach pójście za nim a nie za “wątpliwymi moralnie” kompromisami.

Procesja to obraz życia Chrześcijanina. Idę za NIM..jak za monstrancją. Idę gdyż On ma Słowo Życia i pokój serca przewyższający wszysto co niepokoi na tym świecie.

Tym dla mnie jest Boże Ciało.

Świątecznie pozdrawiam!