Ten tekst do mnie przemawia,oby stał się zaczynem fajnej dyskusji;rzeczowej,obiektywnej.

Pozdrawiam

No toś chłopie pojechał z tymi przyczynami męskiego szowinizmu. Podoba mi się to twierdzenie, o faktycznej kobiecej dominacji w domu. A czym ona się przejawia? Serge, odwiedź proszę pierwszy lepszy MOPS i pogadaj z ludźmi zajmującymi się problemami rodzin… Chodzi o skalę. Przyjmij do wiadomości, że większość nie jest podobna Tobie… Niestety.

Bo jak tak sobie myślę, że męski szowinizm bierze się jednak z poczucia władzy. Choćby – fizycznej. Bo pierwszy lepszy parch i szmaciarz bez mózgu i tak ma z definicji przewagę fizyczną. Skoro nie dostaje, to bierze. Przemocą. Druga kwestia – władza w korporacjach. Równouprawnienie równouprawnieniem, ale większość (miażdżącą) stanowisk menagerskich zajmują jednak faceci. Pozycja zawodowa kobiet na rynku pracy jest gorsza, pomimo wszelkich uregulowań prawnych. Kobietę wyrzuconą z pracy, lub taką która z niej odeszła, czeka o wiele więcej trudu w uzyskaniu nowej pracy. Tym samym – Ci którzy sa gnojami w kołnierzykach, dostają potężne narzędzie nacisku.

Masz rację – przemoc i agresja nie mają płci. Ale o wiele cześciej zdarza się facetom (Serge – mówimy o agresji seksualnej, a nie o tym, że szef gniecie swoich pracowników bez względu na płeć). Nierównowaga jest oczywista.

No i jeszcze jedno. To, że fizycznie jesteśmy facetami, to jedna kwestia. Natomiast zgadzam sie z Merlotem, że do bycia – powiedzmy ze dla odróżnienia napiszę z dużej litery: Mężczyzną, wymagane jest takie postrzeganie nas przez innych. I właśne wyobrażenie o sobie jest tutaj kwestia drugorzędną. I żeby nie było – nie piszę o żadnych ekstremach i konieczności spełniania wyobrażeń absolutnie wszystkich.

Serge – facet nie musi pytać kobiet, czy jest Mężczyzną. To pomyłka i głupota. Ale jeśli w ich oczach (w skali) nie jest, to… znaczy że nie jest.

Pozdrawiam.

(edit)

Gdzie ci mężczyźni . . .

Bojownicy spraw ogromnych, owładnięci ideami
o znaczeniu wiekopomnym, i wejrzeniu, jak ze stali.
Gdzie umysły epokowe, protoplaści czynów większych,
niż pokątne, zarobkowe kombinacje tuż przed pierwszym.
Nieprzekupni, prości, zacni, wielkoduszni i szlachetni.
Gdzie ze oni, gdzie tytani woli, czynu, intelektu,
woli, czynu, intelektu, woli, czynu, intelektu…?

Czy nie chodziło Panu o to, że jeśli facet potrzebuje potwierdzenia swej męskości i musi w tej sprawie pytać kobietę, to może sobie darować pytanie?

Pozdrawiam

to jest temat, który ludzie wolą zwykle omijać, nawet jeśli się wydaje, że go podejmują. Do tego omijania służą też stereotypy i subiektywne intuicje. W sumie o to mi głównie chodzi w wątku damsko-męskim tej notki.

Sam jestem ciekaw, kto zechce rzecz podjąć głębiej, niekoniecznie w komentarzu u mnie, może we własnym tekście?

Pozdrawiam

widzisz, ale tu nie ma nic o mnie. To co napisałem opieram na własnych licznych obserwacjach, z których wynika, że prawie każdy maczo jest w domu zwykłym lub zakamuflowanym pantoflarzem, który nic nie ma do powiedzenia. Weźmy choćby Lecha Wałęsę.

Pomijam tu świadomie przypadki patologiczne, czyli brutalnych samców, którzy to samo prawo pięści stosują wobec obcych jak i we własnej rodzinie. Nie jest moją intencją rozmowa o patologiach, nawet jeśli występują nie-rzadko.

Widziałem też trochę przypadków faktycznego pantoflarstwa prowadzącego pośrednio do agresji, będącej jednak nie skutkiem stosowania prawa pięści, ale odreagowania nieustannej presji i nawet przemocy psychicznej połączonych sił żony i teściowej.

Co do męskiej tożsamości i jej źródeł to odpisałem właśnie Merlotowi i podtrzymuję.

Pozdrowienia

dokładnie o to mi chodziło.
Choć nie tylko.

Pozdrawiam i dziękuję za wizytę. Zajrzę wkrótce do Pana.

ze swoich obserwacji nie staram się robić ogólnej teorii wszystkości, choćby w tym temacie. Tyle oleum w głowie mam. Poza tym nie głoszę poglądów, no daj pokój. Zresztą w pierwszym komentarzu już napisałem, że “to takie impresje wzięte z życia (nie mojego akurat), dla niepoznaki przebrane za twierdzenia”.

Jak się na czymś skoncentrujesz, niekoniecznie zawodowo, to dostajesz skrzywienia perspektywy. Więc nie przyjmuj pochopnie, że to coś więcej znaczy.

Błędnie mnie zrozumiałeś widzę. Nie miałem na myśli, że akceptacja innych samców wystarczy do uznania za mężczyznę. Miałem na myśli orzeczenie innych mężczyzn. Nie widzę powodu, żeby pisać mężczyzna z wielkiej litery. Jeśli ktoś nie jest dzieckiem, nie jest młodzieńcem i nie jest mężczyzną, a ma, że tak powiem, komplet fizycznych cech męskich, to jest jedynie biologicznym samcem. W moim pojęciu, oczywiście, bo ja wbrew pozorom nie jestem zwolennikiem generalizacji ani kardynalizacji.

Za pomocą świadomego przerysowania mocną kreską chciałem jedynie powiedzieć, że moim zdaniem wyobrażenia kobiet o mężczyznach nie mogą być punktem odniesienia dla orzeczenia o męskości.

Od wielu kobiet wiem, że podobnie myślą o tym ile są warte męskie wyobrażenia o kobietach.

Rozumiem, że komuś może wystarczać, że kobieta da mu odczuć, a może i powie, że uważa go za prawdziwego mężczyznę. No i fajnie. Dla mnie to jest gruntowne pomylenie pojęć.

Pozdrawiam

Pierwszym zdaniem czuję się wywołany do tablicy.
Ale zanim przebrnę przez komenty, to miną pewnie ze dwa dni.
Więc uprzedzam tylko, że ja tu jeszcze wrócę.

rozwiniesz te skróty przy okazji?
Bo (tylko nie powtarzaj nikomu) nie skumałem, chyba :-)

Pozdrawiam

a to “W największym skrócie” to ja napisałem czy Ty?
Kurczaki pieczone, no!

no a ja uważam, że nikt z nas nie ma racji, a dokładniej, że każdy ma własną, co niemal na jedno wychodzi, przynajmniej teoretycznie.

A co powiesz na to, że moją rację i Twoją rację i czyjąkolwiek rację (w sensie ich równoległą ważność/współistnienie) da się bardzo łatwo wyjaśnić wschodnim kluczem?

Dla nie-znających wschodnich kluczy dopowiedzenie: tu nie chodzi o żadne proste objaśnienia z gatunku “każdy ma swoją rację”.

Ale wracając do tego, z czym się u Ciebie nie zgadzam, a co roboczo nazwę sobie odwrotnym męskim szowinizmem. Pobrzękuje mi tu uwielbienie dla kobiet połączone z niedocenianiem mężczyzn. Albo krócej: niezdrowy brak równowagi w ocenie pożądanych wzajemnych relacji Marsa i Wenus.

Co Ty na to?

P.S. uważasz, że bycie mężczyzną to coś co nie istnieje bez kontekstu kobiety? Jaja sobie robisz?

słabe i nieprawdziwe.

Pojadę po bandzie, chociaż i tak delikatnie, niemal kobieco: zamierzasz mnie przekonać, że w relacjach z własnym synem wystarczy jego ojcu być człowiekiem? Swoją drogą to by jakoś wyjaśniało Twoje urojenie o wymieraniu gatunku.

Chyba, że Ty bycie mężczyzną utożsamiasz wyłącznie z czymś co występuje w sferze (potencjalnego) erosa (niekoniecznie seksu)? Trzymajcie mnie, ludzie.

Ostrożnie z tym potencjometrem Eugeniuszu!

wymigujesz się Merlocie, i tyle.
Czego dowodzi chętne czepienie się helpline-a pod postacią ucieczki w erosa.

Jeszcze Cię dopadnę, spoko.

Dobranocka :-)

[przez sen, ale szczerze:] pisałem dość poważnie.
Może za bardzo plakatowo, sorry.

T.

tonąc, odszczeknę, że pewnie walczymy o inne samice;-)

Odpowiadajac na kończące zdanie:
Rozumiem, że komuś może wystarczać, że mężczyzna da mu odczuć, a może i powie, że uważa go za prawdziwego mężczyznę. No i fajnie. Dla mnie to jest gruntowne pomylenie pojęć. ;-))))

Ale na poważnie. Przecież nie piszę, ze “głosisz poglady”, albo tworzysz “teorie wszystkiego”. Spokojnie. Zaznaczam jedynie, że inaczej oceniamy sytuację.

Powtórze się – nie zgadzam się z tezą, że (generalnie) męski szowinizm jest odreagowaniem faktycznej dominacji kobiet w domu. Nie zgadzam się z tym podwójnie. Ani ze stwierdzeniem, ze kobiety dominują w domu (chyba, że piszesz o dominacji w zakresie spełniania funkcji pralko/zmywarko/kuchenko/odkurzacza, ale mam wrażenie, że nie o to Ci chodziło), ani z tezą, że to w ogóle mogłaby być przyczyna szowinizmu. To wprawdzie bardzo wygodne stwiedzenie dla facetów, ale… unikowe.

Co do kwesti samców, mężczyzn i “meżczyzn”. W sumie w ogóle nie mówimy o kwestii biologicznej, skupiamy się na pewnym wzorcu kulturowym. Równie dobrze to całe gadanie o mężczyznach prawdziwych, półprawdziwych i jakich tam jeszcze ktoś mogłby wyśmiać. Uznanie określonych grup też jest dość fałszywe, bo dla chłopaków z wojska wzorzec faceta jest w swej masie zupełnie inny niz np dla członków PAN. Podobnie z oceną kobiet – plastikowe panny wożące sie furami marki BMW rocznik 90 ze swoimi chłopakami – karkami, wystawia generalnie inne oceny niż doktorantki na uniwerku.

Serge – można oczywiście stwierdzić, że jest się mężczyzną głównie dla samego siebie, więc zdanie innych na ten temat mam w poważaniu. Ja się nawet pod tym podpiszę.
Jednocześnie, zapewne w równie głęboka frustracje może wprowadzić i brak uznania wśród braci męskiej, jak i całkowite lekceważenie przez drugą płeć. Jednak popieram stanowisko Merlota – nie da się w ogóle mówić o męskości bez kontekstu kobiety. W świecie samych meżczyzn, możemy wskazywać na człowieczeństwo. Miernikiem ostatecznym w świecie dwupłciowym (generalizując), bedzie jednak zawsze druga płeć.

Pozdrawiam Cie jak zawsze koncyliacyjnie.

Pan Jerzy zrobił trafiony i zatopiony, choć miałem zamiar zadać ten pogrążający cios trochę później, haha!

Ale już serio: złapałeś dlaczego twierdzę, że Ty i Griszeq patrzycie na sprawę jakby bardziej oczami kobiety niż mężczyzny?

Zwłaszcza kolejny komentarz Griszeq-a pokazuje to wyraźnie, że z jakiegoś powodu opieracie się przed zobaczeniem w mężczyźnie człowieka – dlatego nazwałem to sobie odwrotnym szowinizmem. Mi to zgrzyta, bo może ze swojej natury mniej jestem “wychylony” w stronę kobiet niż Wy obaj? Nie wiem, ale coś tu jest takiego, co sprawia, że Wy mężczyznę widzicie wyłącznie w kontekście kobiety. To moim zdaniem niedopuszczalne zawężenie definicji.

A gdy próbuję Was namówić do zdjęcia tych kobiecych empatycznych okularów, staracie się wymówić od tego, zarzucając mi, uwaga, jakiś męski szowinizm i to w wersji z Seksmisji na opak (czyli świata wolnego od kobiet). No to sorry, ale przeginka.

Na koniec Griszeq już całkiem odleciał z tym “byciem mężczyzną dla samego siebie”. No żesz kurczę, Pan Kleina mógłby w tym miejscu odpalić jakimś wykładem o narcyzmie itp sprawach.

Ludzie, no wszystko wszystkim, ale nie używajmy w dyskusji chwytów z gatunku argumentu z absurdu. bo znowu przyjdzie Pan Jerzy i nas ustawi do pionu :-)

Poooozdraaaawiaaaam!

Dla mnie również.

Pozdrawiam

to się pracuje.
Albo molestuje.

Spędzanie czasu na rozkosznych pogawędkach awatarów (nawet, gdy niektóre z nich należą do Ścisłego Kierownictwa ) nie przystoi Prawdziwym Mężczyznom ;-)

Oczywiście, ta uwaga nie dotyczy Pań, a w szczególności WSP Agawy:-)

To się teraz zastanawiam, co porabiasz na tym wątku o tej porze.
Pracujesz? Molestujesz? ;-))))

mam kłopot, bo odnoszę narastające wrażenie, że się rozmijamy w rozumieniu spraw, które poruszyłem.

Problem bierze się moim zdaniem z tego, że (Griszeq i Merlot) robicie ten sam numer: dyskutujecie ze swoimi skojarzeniami i interpretacjami mojego tekstu a nie z tym co napisałem, a co więcej, w kolejnych komentarzach jakoś dodatkowo klarowałem.

Trudno, przyjmuję, że napisałem jednak za mało klarownie, żeby dyskutować i posuwać się w dyskusji do przodu, bo zamiast tego stoimy w miejscu pokazując sobie na migi, że te same znaki znaczą dla nas co innego, czyli uzgadnianie tego o czym mówimy zostało w lesie.

Nie chce mi się tego ciągnąć w tej formie, ponieważ jako typowy Marsjanin, jestem wbrew pozorom milczkiem i niechętnie rozpuszczam jęzor. Proszę o wyrozumiałość :-)

Tym samym otwieram ewentualną część rozrywkową, można pisać na temat i nie na temat, co tam komu się kojarzy, zwłaszcza zapraszam miłe Panie, aby tu się rozgościły.

Pozdrowienia.

ja tylko zaznaczę że jestem skłonny raczej zgodzić się z Griszeqiem i Merlotem w tej dyskusji.
Acz jedno spostrzeżenie pana Jerzego dąło mi coś do myślenia, ale to w sumie nie na temat więc się nie wychylam.

ano właśnie ja przez skórę czuję, że to nie jest kwestia różnicy poglądów.

Poważnie mam wrażenie, choć mnie samego to zdumiewa nawet, że nie dotarliśmy tu jeszcze nawet do punktu wzajemnego zrozumienia o czym mówimy. Biorę to na siebie, bo pewnie nawet nie wiem, że gadam zrozumiałymi tylko dla mnie skrótami. Mam w planie nad tym popracować.

Być może przynudzam już z tymi wschodnimi kluczami, ale że jakoś nikt tego nie podejmuje, to mam ciekawość, czy dlatego, że ludzie nie znają, czy dlatego, że nie próbowali? Pewnie tu leży problem, że ja w domyśle odnoszę się do tych kluczy, których tu nikt poza mną nie próbował, a przynajmniej nikt się dotąd nie przyznał, że próbował.

Jeśli tak jest, to by się otwierała gigantyczna nisza tematyczna do zagospodarowania. Pomyślę :-)

Pozdrawiam!

że w rozmowie z Tobą idę na łatwiznę, operując wyłącznie pękiem kluczy (a może tylko wytrychów) które mam przy sobie.

No i jak coś mi się zacina, to siedzę, dłubię, rozbieram zamki ale wzbraniam się zawołać ślusarza, chociaż jego kolorowa wizytówka leży przed nosem.

Czyli: problem znam, rozwiązywałem go mnóstwo razy, a jeżeli mi coś akurat nie wychodzi, trudno – może z nieufności, może z braku środków, a może z czystego lenistwa nie będę sięgał po nieznane. W tym aspekcie, to marny ze mnie dyskutant.

Wracając do tych Twoich importowanych kluczy.

Napisz.

Obok sekcji rozrywkowej może też być sekcja informacyjna, a nawet wkładka reklamowa ;-)

Pozdrawiam w humorze blue

to jest mój ukochany kawałek z ukochanego filmu:-)

Humorek mi poprawiłaś.
Teraz to już mi nawet wschodnie klucze nie straszne;-)

Sergiusz wie.
Musimy z niego to wyciągnąć.
Ale rozumiem, że bardziej sposób na życie, niż rekwizyt.

Mechanizmy biologiczne sa stałe. Ale nabudowane na to mechanizmy społeczne i kulturowe są zmienne. Pewnie Pan pamięta, że jeszcze kilkadziesiąt lat temu, kobiety nie miały prawa głosu. Teraz to nie do pomyślenia, prawda? Istotne jest to, że mechanizmy społeczno-kulturowe są dominujące nad biologiczną bazą. Można by pokusić się o stwierdzenie, że instynkt “zwierzęcy” jest już jedynie szczątkowy. I o szczatkowym znaczeniu.

Co do pytania o kobiety menagerów – tak się składa, że w moim bezpośrednim otoczeniu (branża finansowa) jest parę kobiet na stanowiskach kierowniczych. Mogę z dużym prawdopodobieństwem stwierdzić, że postawione przed dylematem – awansujemy Twojego faceta, a Ciebie zdegradujemy (no ale on zapewne zapewni Ci utrzymanie, a Tobie ubędzie obowiązków), absolutnie by się na to nie zgodziły. Są to osoby świadome swojej pozycji i dumne z niej. Ta duma jest ważniejsza niż “potrzeba bycia utrzymywaną” ( o ile w ogóle coś takiego istnieje).

No ten pewnik bez dowodzenia to przyjmuje Pan, Panie Jerzy. Nie widze w zachowaniach z mojego otoczenia niczego, co by na ten mechanizm wskazywało. Jak juz pisałem – moim zdaniem ten biologiczny model jest w zaniku. To, że w przyrodzie nowy samiec zabija obce młode… Panie Jerzy. To tylko kolejny przykład tego, jak bardzo przestaliśmy być zwierzętami…

Wyjaśnienie, dlaczego każdy facet może znaleźć partnerkę... Panie Jerzy – potraktowałem to jako tekst z przymróżeniem oka…

Pozdrawiam Pana.

to chyba dedykowanego kluczom bloga założę, bo temat raczej spory w sobie.

Poza tym nie dowierzam, że nikt na TXT tych kluczy nie zna, może się wstydzom i wyzywania od New Age bojom? Dziwne.

Pozdrawiam

celowo nie używam nazw, a jedynie wspominam o krajach pochodzenia.

Jeśli ktoś te klucze zna, niczego więcej nie potrzebuje.

Używanie nazw ma ten mankament, że wywołuje najczęściej skojarzenia z wersjami amatorskimi, jakąś astrologią, naiwnym importem idei z obcych kręgów kulturowych oraz zwykłym hochsztaplerstwem.

Nawet ci, którzy sądzą, że znają, zwykle są w błędzie, bo wiedzę czerpali od autorów przepisujących od autorów kompilujących z autorów, którzy z kolei skończyli 2-tygodniowy kurs czegoś-tam lub zakupili kurs online plus video. Jedna wielka partyzantka i zalew podróbek w tej dziedzinie panuje.

Sam nie jestem tu jakimś znawcą, mam jedynie orientację pozwalającą posługiwać się tymi kluczami prawie samodzielnie i potrafię po krótkiej rozmowie odróżnić znawcę od znawcy pozornego. Na razie to mi wystarcza.

Pozdrawiam.

Alora przemawia do mnie najbardziej;-)

OT. Baterii niet.

Jeśli chodzi o jin i jan, to niestety nie oddają one złożoności psychiki, zatem do zrozumienia człowieka nie nadają się.

Przykro :(

Pozdrawiam

Ja niczego nie usiłuję zgadywać. Ja jedynie zasygnalizowałem, że procesy psychiczne nie są spolaryzowane, więc tłumaczenie procesów psychicznych w oparciu o dwubiegunowe teorie jest błędne. I nie ma znaczenia, czy wyjaśnienie jest na bazie klucza z Chin, Egiptu, Grecji, Indii czy też znalezione zostało w „zachodnim” podręczniku psychologii.

Natomiast różnice między kobietą i mężczyzną są tak znaczne, że bagatelizowanie tego, nie przystoi poważnemu autorowi.

Pozdrawiam

Cieszę się, że zaczynam Pana rozumieć. Najlepsze żarty są te robione z kamienną twarzą.

:)