Mam wrażenie, że w tej chwili mówimy tylko i wyłącznie o funkcjach społecznych czy kulturowych, różnice biologiczne pozostawiając sobie w tle (choć przecież ewidentna przewaga fizyczna mężczyzn jest praźródłem chyba większości różnic społecznych).

Z punktu widzenia biologicznego, pewnie można założyć, że kobiety podświadomie szukają najlepszego garnituru genów u faceta. Ale ja bym się nie podjął obrony tej tezy, bo za mało wiem.
Czy więc faktycznie szukają tego najlepszego? Przecież (generalnie) nie ma ciągłej przesiadki na każdego kolejnego “lepszego” jaki się pojawi. Pewnie od tej obiektywnej “lepszości”, ważniejsza jest idywidualna więź. Pewnie – każdego możemy sprzymiotnikować. To oczywiste i normalne. Ale to dla mnie bardziej kwestia opisu, niż kryterium.

Pozdrawiam.