Oczywiście Milgram, z porażającym badaniem. Niedługo po wojnie, co nie jest bez znaczenia.

Pamiętam, że kiedy uczono mnie na studiach i do tego eksperymentu doszło też byłam zaszokowana, że ludzie byli do tego zdolni. Dzisiaj patrzę na to i widzę coś innego. Manipulację widzę.

Oczywiście nie dałoby się zrobić tego badania mówiąc ludziom, co tak naprawdę zbadać chcemy. No nie dałoby się, ale… Badani mają dwie informacje: cel jest szczytny to raz, dwas badany za nic nie opdowiada. Prowadzący badanie odpowiada za wszystko.
Co to zmienia? Może niewiele, ale trochę. Wniosek jaki poszedł w świat: wszyscy jesteśmy brutalni, wszyscy jesteśmy sadystami.
Mój wniosek na dziś: w pewnych warunkach zdjętej z nas odpowiedzialności tacy właśnie możemy być. Niektórzy z nas.

Alora: czy można traktować te wyniki jako reprezentatywne? Pod jakimi warunkami?

W tej kwestii bardziej do mnie przemawia słynny eksperyment Zimbardo z więźniami. Tam sprawa była prosta.

Oczywiście wchodzimy w pewne role, dopuszczamy się pewnych zachowań. Obecność autorytetu wielu zwalnia z myślenia. Tu całkowita zgoda.

Ale nie można negować przekonań ludzi, którzy twierdzą co twierdzą. Na to podstaw nie ma.

Tu też jest manipulacja, bo to nie te osoby brały udział w badaniu.

Ludzie już zostali podzieleni. Wiadomo jakie jest kryterium. To kryterium decyduje, i strach. I oczywiście propaganda.

Nie mówimy już o ograniczonym eksperymencie naukowym, mówimy o żywych ludziach i prawdziwych konsekwencjach.

Odczłowiecz wroga, a możesz spokojnie zabijać. Kogo bowiem zabijasz?

Kim jesteś, że pozwalasz radiu mówić we własnym imieniu, że pozwalasz sobą sterować?

Ok, tu jesteśmy już blisko jakiegoś mechanizmu.

Punkt pierwszy:

Wolność wypowiedzi. Święta wolność wypowiedzi i mówienia wszystkiego. Wolność nieograniczona wyłacznie do Hyde Parku, pogadanki w dowolnym miejscu, blogosfery…

Możesz mówić wszystko, iluś to kupi. Gdzie są granice w nieograniczonej wolności słowa? Czy można mówić o zabijaniu niepełnosprawnych? Nie? No to dlaczego nie?

Punkt drugi:

Niedziałanie . Grzech zaniechania. Wszechobecny i przechadzający się z podniesioną głową. Nic nie mogę, nic nie poradzę. Nie mam wpływu.
Tu się staje niewolnik, na nowo.

Wiem, że gdzieś ktoś jakieś podziały ustanowił. Na tym poziomie nie ogarniam kryteriów więc wypisuję się z tej bajki.

Wychodzę z kina . To nie mój film.

Jakoś tak jest, że nawet jak się paru ludzi mądrze do kupy zbierze i coś racjonalnego dla społeczeństwa wymyśli, to następujące po nich karły potem im to wszystko popsują.
Jedną z najważniejszych, choć nieczęsto podnoszonych, przyczyn wybuchu amerykańskiej rewolucji antyangielskiej było odebranie Amerykanom własnej waluty i narzucenie waluty Korony. Oczywiście na odpowiedni procent. W krótkim czasie doprowadzilo to do ekonomicznej zapaści kolonii, dalszy ciąg jest powszechnie znany. Potem było jakiś czas w miarę normalnie, a skończyło się jak wszyscy wiemy – powołaniem FEDu, ktory to pozycza każdy dolar Amerykanom na procent. Ostatni Prezydent który chciał wypuścić na rynek walutę z pominięciemFEDu skończył jak skończył – z kulką we łbie.
Kiedyś walka toczyła sie o to, czy to panstwo jest dla ludzi czy ludzie dla państwa. W tej chwili walka – możliwe ze juz przegrana – toczy sie o to, czy uda się z panstwa zrobić narzedzie korporacyjnej dominacji nad społeczeństwem. Amerykanie z pętlą niespłacalnego dlugu i pacynkami w administracji, które wprowadzają coraz to nowe rozwiązania zbliżające to państwo do karykatury totalitaryzmu, z orwellowska kontrola nad wszystkim i nad kazdym, przestaja powoli być forpocztą wolności. Nowej nie widzę.
Zreszta – wystarczy pogadać z ludzmi. Coraz częsciej spotykam sie z głębokim przekonaniem, że wszytko co nie dozwolone przepisami, jest zabronione. Świat, w ktorym dozwolone jest wszystko, co nie jest bezpośrednio zakazane przeraża społeczenstwa dobrobytu, z dupami obrośniętymi tłuszczem…
I nie jest istotne, czy będziemy galopowali w strone państwowego totalitaryzmu korporacyjnego czy w stronę socjalnych państw opiekuńczych – i w jednym i w drugim wypadku jesteśmy tylko grupą baranów do strzyżenia. Jedni będa sprawdzali moje maile w poszukiwaniu ewentualnego złego slowa o Haliburtonie, drudzy bedą tropic, czy przypadkiwem nie napisałem “mama”, zamiast prawidłowo: “rodzic numer jeden”.
Nic, tylko sie upić. ;-)
Pozdrawiam… Wciąż przed oglądnięciem filmu.

Łomatko! Tyle kwestii poruszyłaś, że nawet nie wiem od której zacząć. Mam nadzieję, że nie zagotowałaś się nieodwracalnie, bo ten tego… wyrzut jeszcze mi jakiś wyskoczy w miejscu zwanym sumieniem. No.

A poważniej…
Burzysz się, że w ogóle takie eksperymenty miały miejsce; że to nieetyczne; że manipulacja. Owszem, ale jak napisałam wcześniej bez takich doświadczeń nie sposób dowiedzieć się czegoś nowego, nie sposób znaleźć odpowiedzi na pytania. I to, moim zdaniem, dotyczy obydwu stron: tej przeprowadzającej eksperyment i tej doświadczalnej, czy doświadczanej.
Osobiście wolałabym wziąć udział w doświadczeniu kontrolowanym, jak trzecioklasiści, ludzie w pociągu, w Hyde Parku, czy nawet w eksperymencie Zimbardo niż sprawdzać na sobie ostatnie stadia „czyszczenia z człowieczeństwa“, jak ludzie w Bośni, Rwandzie.

To tylko film, może przerysowany, w pigułce.

Ale popatrz, jak niewiele trzeba, żeby ominąć człowieka potrzebującego pomocy? Wystarczy koszulka drużyny futbolowej, której nie kibicujemy. A jeśli koszulkę zamienimy na religię, poglądy polityczne czy gospodarcze?

Popatrz, jak niewiele potrzeba, żebyśmy wypełniali bez zastanowienia, stawiania pytań, każde polecenie. Wystarczy to polecenie wydać w formie uprzejmej prośby i/lub posłużyć się autorytetem, np. w mundurze. A jeśli prośbę o ustąpienie miejsca zastąpimy jakimkolwiek, nawet najdurniejszym z durnych, zarządzeniem Władzy? A jak chętnie się na te durnowatości zgadzamy? Tym chętniej, jeśli Władza, która coś nakazuje, została wybrana naszymi głosami, prawda? A jeśli Władza pognębiła właśnie osobę, której nie lubimy? No, proszę Pani Gretchen, brawo bijemy. Nie?

Popatrz, jak łatwo jest wypaczyć sens wolności słowa. Wystarczy (choć to proces długotrwały i bardziej skomplikowany niż poprzednie) wytworzyć przekonanie, że samo bycie w opozycji do wypowiadanych przez kogoś słów, to działanie przeciwko wolności słowa. Wszystko zależy od tego w jakiej grupie się znajdziesz, jaki autorytet za Tobą stoi, jak bardzo potrafisz byç niezależna w swoich opiniach i przekonaniach.
Zamień idiotyzmy o fizycznej eliminacji niepełnosprawnych na idiotyzmy o “arabskiej dziczy”, jakiejkowiek “ludzkiej dziczy”. Zamień na argument, że “dobry lewak/prawak to martwy lewak/prawak”. Zamień na argument, że homoseksualizm to “choroba, wynaturzenie, kara od Boga.”
Co dostaniesz? Rozejrzyj się, Gretchen.
Niektórzy odejdą bez słowa sprzeciwu, bo np. “urazili się estetycznie”, inni będą siedzieć cicho albo rzucą się na opozycjonistę, bo osoba, która bredzi należy do ich grupy; inni będą się obawiać ograniczania cudzej wolności wypowiedzi, jeszcze inni po prostu się nie wychylą bo nigdy tego nie robią, itd. Nieliczni wyrażą sprzeciw.

Stąd już tylko jeden krok do jeszcze większego zła. Sterowanego, jak w Rwandzie, Bośni, czy dziesiątkach innych miejsc na świecie.

I to wszystko dzieje się każdego dnia, wokół nas i w nas. W mikrokosmosie Tekstowiska i w makrokosmosie społecznym, państwowym, globalnym. Wszędzie.

Pytasz:

Nie wiem Gretchen. Nie wiem dlaczego w historii ludzkich cywilizacji było tak wielu Hitlerów i tak niewielu Gandhich.

Trzy małpki? Żadna z nich nie jest moją ulubienicą – o czym uprzejmie donoszę pozdrawiając Cię serdecznie.

p.s. W końcu odrobina słońca. Jasność widzę, jasność!
:)

Bardzo przepraszam, że tak długo kazałam Ci czekać na odpowiedź. Wybacz, proszę.
Głupia baba wymyśliła coś wspólnie z kilkorgiem znajomych parę miesięcy wcześniej. Pomagać im się zachciało, kretynom jednym. I to tak, że jeszcze nic z podatków nie mogą odpisać. No, kretyni do kwadratu. Ale teraz ten pomysł zaczyna mieć ręce i nogi, więc trzeba pracować, kurde.
Z drugiej strony nie chcę głupawo i na chybcika odpowiadać na komentarze, które moim zdaniem są ważne. Takie byle co i byle jak, mogłoby świadczyć o braku szacunku dla rozmówcy. A to nieprawda.
—-

Bardzo się ucieszyłam, że przywołałaś Fromma i jego “Ucieczkę od wolności”. To była jedna z ważniejszych książek, które w jakiś sposób mnie ukształtowały wiele lat temu.
Ło matko! Jak myśmy się „żarli“ omawiając tę pozycję na zajęciach z psychologii społecznej. Wspaniale było… :)

Tak sobie myślę Agawo, że “Ucieczka” wcale się nie zestarzała. Gdyby Fromm żył mógłby z powodzeniem stworzyć teraz “Addendum” do pierwszego wydania, uzupełniając pierwotny tekst przykładami z ostatnich kilku dziesiątek lat. Każda postawiona przez niego w “Ucieczce” teza znalazłaby swoje potwierdzenie.
Zresztą, inne jego książki, znacznie późniejsze (“Serce człowieka”, “Anatomia ludzkiej destrukcyjności”, “Mieć czy być?”) w pewien sposób “kręcą się” wokół tematu wolności.
Wolności, której tak łatwo się teraz pozbywamy. Od której uciekamy. Nie, jeszcze nie wszyscy, ale wielu – tak. Ale ta rzesza oddających swoją wolność w cudze ręce, w ręce państwa, rośnie.

Kilka lat temu, nie pamiętam czy to było już po wejściu Polski do strefy Schengen czy jeszcze przed, TVP wyemitowała w Wiadomościach materiał, który mnie formalnie wbił w glebę. Pokazano mianowicie stado matołów w jakimś klubie nocnym w Hiszpanii, które to stado pod niebiosa wychwalało chip RFID, który dali sobie dobrowolnie wszczepić. Jak stado świń, baranów czy innego bydła. Spokojny, ciepły głos komentatora przygotowywał inne stada zgromadzone przed TV na przyjęcie tego „dobra“.
Poza kolejną falą obrzydzenia, (jakie mam do znakowania ludzi, jak zwierząt) uderzyło mnie jeszcze jedno. Wielokrotnie powtarzane te same frazy: „twoja/moja wygoda“, „twoje/moje bezpieczeństwo“. Jakby ktoś chciał nam wbić je w mózgi raz na zawsze.

Nasz, polski, rząd, ma ułatwione zadanie. Paszporty biometryczne dopiero przed nami,. Chipy RFID też. Ale czyż to nie pięknie móc uzasadnić posiadanie nieograniczonego wpływu na obywateli dyrektywami UE? Klasyczny przykład “umycia rąk”, zrzucenia odpowiedzialności na kogoś innego.
A z drugiej strony, czyż to nie będzie piękne i poręczne dla Władzy, jeśli stada bezkrytycznych zwolenników UE rzucą się jak hieny na tych, którzy temu bydlęcemu znakowaniu ludzi się sprzeciwią?
Już słyszę, jak Ten czy Tamta zaczną mi wymyślać od “moherów”, “ksenofobicznych debilek”, “paranoicznych idiotek”. Bo przecież to wszystko, ten malutki czipik, to nic nieznaczące urządzenie elektroniczne jest tylko dla mojej wygody, dla mojego bezpieczeństwa.

I wiesz co, Agawo? Mam nadzieję, że zanim stanę się jednym ze stada totalnie upaństwowionych, bezwolnych super-niewolników, trafi mnie szlag.

Pozdrawiam bardzo, bardzo serdecznie.

Czy ja mówię, że dam sobie to gówno włożyć pod skórę dobrowolnie?

Myśli Pan, że sprowadzeniu obywatela do poziomu bydła sprzeciwi się więcej niż garstka, którą z łatwością będzie można spacyfikować za pomocą gazu i wody?

Starzy, którzy pamiętają czasy przeszłego ustroju na własnym grzbiecie, wymierają.
Pop-papka sączy się do młodych mózgów, aż miło.

Pozdrawiam myśląc, jak Pan przykazał ale w języku tego, kto ten syf wymyślił.
I nie był to Rosjanin. Pstryk, pęka kolejny mit… :)

Eee tam. Tak sobie pitu-pitu pitolę. :)

A bardziej serio…
To ja winnam Ci podziękowanie za zwrócenie uwagi na jeszcze jeden aspekt “pralni mózgów”. Dziękuję.
Na temat programowania podprogowego, bo tak to się chyba nazywa, nie będę się wypowiadać. Raz: to podobno zabronione (he, he), dwa: za mało wiem.
Zresztą, po co włazić tak głęboko, skoro to co pływa na wierzchu jest i tak wysoce efektywne? W większości wypadków.

Teraz będzie o doświadczeniu jednostkowym, osobistym, niepodlegającym uogólnieniu. :)

Parę lat temu odebrałam telefon. Pani o miłym głosie (jakżeby inaczej) poinformowała mnie, że dzwoni z “Duuuuużej firmy” i zapytała czy wyrażę zgodę na uczestnictwo w (uwaga :) paneuropejskim badaniu, którego celem jest zbadanie skuteczności różnych strategii marketingowych.
Zabrzmiało dumnie :) oraz ciekawie, więc się zgodziłam.
Pani poprosiła mnie cobym oglądała reklamy telewizyjne na takim to a takim kanale a po tygodniu zgłosi się do mnie “stażysta”, celem zebrania danych.

To była męka. To znaczy tydzień oglądania reklam w TV, bo od zawsze, kiedy pojawia się “przerwa reklamowa”, korzystam bezlitośnie z pilota.

Po tygodniu zjawiła się młoda dziewczyna. Miła i naprawdę profesjonalnie przygotowana. (W trakcie rozmowy okazało się, że była studentką ostatniego roku “zarządzania i marketingu” na… , a w zamian za darmową robotę pozwolono jej wykorzystać te badania do pracy magisterskiej.)
Pytań było multum, bardzo szczegółowych. I długo to trwało.
Kiedy zakończyłyśmy część oficjalną, dziewczyna powiedziała mi, że prawdopodobnie “mój” kwestionariusz zostanie odrzucony. Spytałam dlaczego?
W odpowiedzi usłyszałam: “Bo Pani nie mieści się na żadnej skali. Jest Pani dwieście którąś kobietą, którą odwiedziłam i żadna z nich nie była tak odporna na przekaz reklamowy, jak Pani. Tak prywatnie Pani powiem, że zazdroszczę Pani tej odporności. Sama jeszcze się łapię na ten badziew.“

Koniec części osobistej, niepodlegającej uogólnieniu. :)

Wracam do pytania, które postawiłam wyżej: “Zresztą, po co włazić tak głęboko, skoro to co pływa na wierzchu jest i tak wysoce efektywne?”

Trzeba mieć sporo wiary siebie, trzeba mieć przynajmniej niezłą samoocenę (nie, nie mówię o narcyzmie), żeby oprzeć się kremowi, który udowodni, że jesteś wartościową kobietą; proszkowi do prania, którego stosowanie pokaże, że jesteś dobrą i kochającą żoną i matką; zapachowi, który zagwarantuje mężczyźnie męskość; samochodowi, który sprawi, że poczujesz się prawdziwym mężczyzną; pożyczce, która uszczęśliwi całą rodzinę.

Wiecznie te same chwyty, tylko w innych opakowaniach. Nieustanne odwoływanie się do najbardziej pierwotnych instynktów: jedzenia, seksu, zdrowia, snu, bezpieczeństwa.
I, co najgorsze, dalej skuteczne. W większości przypadków. Nie tylko w marketingu produktów. W polityce też.

Dziękuję Bianko.
Pozdrawiam ciepło.

Nie zabijaj. ;) Nie mam już dziś siły na sensowną odpowiedź. Zdziwisz się jeśli powiem, że z większością Twoich opinii się zgadzam a niezgodności wynikają raczej (IMO) z mówienia innym językiem?

Póki co, na Twoje pytanie: “Nie zdarzyło Ci się kupić czegoś, co nie spełniało w efekcie Twoich wymagań, a broniłaś tego tylko dlatego, że ktoś wcześniej powiedział, że to nie ma sensu ?” – odpowiem zgodnie z prawdą: nie.

Pozdrawiam dobranocnie.

p.s. Po cholerę kłaść się skoro za trzy godziny trzeba wstać? Ło matulu…

No dobra, tera ja. (Turecki)

Po co przeprowadza się takie eksperymenty? Może po to, żeby sprawdzić jakież to mechanizmy w naszych głowach powodują, że głupiejemy je szczętem?
Nikt nigdy nie zadał sobie pytania jak to się dzieje, że jednego dnia uśmiechasz się do swojego sąsiada, rozmawiasz z nim przyjaźnie a następnego bierzesz siekierę i odcinasz mu łeb? O, proszę bardzo – a komentarze na blogu Dymitra to co? Nikt się niczemu nie dziwił?
Inna sprawa, że potem taka wiedza bywa wykorzystywana przez różnych, do prowokowania kolejnych zadym.

Koszulka. Jasne, że nie o nią chodzi. To tylko ten… no… atrybut?

Uprzejma prośba. W przedstawionym doświadczeniu, pod powłoką uprzejmej prośby ukryty jest przekaz: “chcę zająć twoje miejsce; żadne inne tylko twoje”. Przecież wolnych miejsc w pociągu było pod dostatkiem. Zgadzam się, że wykonanie spełnienie takiej prośby jest osobistym wyborem każdego. Jak wszystkie wybory, we wszystkich pozostałych eksperymentach. Albo coś.

Władza, czy też szerzej – autorytet, może wywoływać w ludziach różne stany. Lęk jest tylko jednym z nich. To o co my się w tym punkcie spieramy? Eeee…

Tera bedzie cytata:

Dlatego właśnie w MSM nie ma niczego innego poza szumem informacyjnym. Wiadomości, szczególnie te ważne, są poszatkowane, jak kapusta. Zamiast całego obrazka dostajemy puzzle. Im bardziej jesteśmy zarobieni tym mniejsza szansa, że złożymy obrazek samodzielnie. Z drugiej strony zalewają nas bzdety, dopieszczone medialnie pod każdym względem. Przykładowy efekt? Cały kraj przez kilka dni podnieca się romansem Kazia. No. I tak ma być, kurde.

A tera dygresja w kwestii terroryzmu…
Terroryzm to nie tylko strzelanie, podkładanie bomb. Te rakiety to jeden ze sposobów. Głównym elementem w definicji terroryzmu jest STRACH. A podtrzymywać strach w społeczeństwie, wzmagać nieustannie poczucie zagrożenia, można na setki sposobów. Również poprzez powtarzanie 24/7, we wszystkich mediach: terror, terroryzm, terroryści.
Dlaczego tak niewielu o tym mówi/pamięta? Niewygodne?

Następnie to, proszę Pani Gretchen, zgadzam się, zgadzam i znowu się zgadzam.

A tera pozdrowię i spać pójdę, na chwilkę, bo mi zapałki podtrzymujące powieki wypadli.
:)

Na Ciebie zawsze warto czekac:)

Czy znasz Facebook ?
Obecnie posiada on ponad 150 mln użytkowników na całym świecie.
Tworca FaceBooka został najmłodszym miliarderem świata (1,5 mld $).
Inwestorow znalazl bez liku! Pogratulowac pomyslu!

Ale co się za tym kryje i jakie stwarza mozliwości ?
Powstała Niesamowita Baza Informacyjna, gdzie użytkownicy wpisują dobrowolnie calą plejadę swoich danych: identyfikacyjnych (nazwisko, imię, pleć, wiek), preferencyjnych (zainteresowania artystyczne, kulinarne, sportowe). Okraszją to wszystko listą relacji, setką wlasnych zdjęć, filmów z rozlicznych imprez, portretami ukochanych psów, ludzi, polityków, kwiatów.

O slodka naiwności!
Czy potrzebne są slużby specjalne do śledzenia naiwniaków? Sami ujawniają wszystkie swoje dane.
W najlepszym przypadku baza będzie sluzyć do skutecznie i bezblędnie adresowanej reklamy.
Reklamy szamponu do mycia psów nie ma sensu wysylać do osób co psów nie posiadają. Nieprawdaż?

Detal z funkcjonowania firmy:
‘5 września 2006 w serwisie Facebook uruchomiono tzw. News Feed, czyli listę, na której widoczne było co znajomi robili aktualnie na stronie serwisu. Spotkało się to z falą krytyki skierowaną na Zuckerberga. Twierdzono, że narzędzie to jest niepotrzebne – określono je jako narzędzie do cyberstalkingu (internetowego nękania, prześladowania, osaczania). Trzy dni później Zuckerberg odpowiedział na falę krytyki listem otwartym, w którym przeprosił użytkowników serwisu za swoje przedsięwzięcie.’

Pozdrawiam serdecznie

Znaczy – panie Czesiu, śliczności Pan zagrał. A jaka forma? :)

Jako Turecki, odmawiam podążania tą samą ścieżką. Nic nie widać, kurde.
No, to tyle tytułem wstępu.

Sie rozwinem…

I co z tego, że się nie podoba metoda? Myślisz, że mocniejsze nie toczą się w jakiś piwnicznych laboratoriach różnych. Eksperymenty Milgrove’a i Zimbardo były jawne i kontrolowane.
Kurde, teraz też jest “po wojnie”. Noo…

W sprawie “prośby”, to tylko poproszę, żebyś wsłuchała się w intonację głosu tego, który prosi. I tak, można spełniać różne prośby. Co ja za banały piszę? Ech…

W sprawie “medialnych puzzli”, to chyba nie złapałaś rybki. A ja nie potrafię zgrabniej wyłożyć tego, co już napisałam. O ja jemioła…

Twoje pytania odnoście bezkrytycznego zaufania są... są... Nie, nie zacznę bo za rok nie skończymy gadać. :)

Jeśli chodzi o terroryzm, to Pani Szanowna, znowu za facetami od bombek pogoniła. A mnie nie tylko o to chodziło. Kolejne pudło. O ja jemioła…

O! Zgodzę się! “Efekt jest smutny.”
No cóż, najlepiej sprzedają się złe wiadomości. Być może dlatego, że ludziska lubią się bać. Być może dlatego, żeby utrzymywać ich cały czas pod presją zagrożeń. Być może jedno i drugie. A może wcale nie to, tylko jeszcze coś innego.

Zadymiłam obrazek? O to chodziło, jakem Turecki. :)

Wy to wicie, rozumicie, nie próbujcie nikogo pionizować.
My tu sobie z Panią Gretchen oraz Panią Agawą rozmawiamy jak człowiek z człowiekiem (co ja gadam?), jak kobieta z kobietą a Wam coś nie pasuje? Że niby gdzieś krążymy? Znaczy gdzie?
No, żeby mi to było przedostatni raz.

Pozwól, że wyrażę zdanie odrębne w sprawie Rosji.
Ja, proszę Szanownego Pana, dobrze życzę Rosjanom, Chińczykom, Izraelczykom, Amerykanom i tym z Zimbabwe. Dla mnie ci ludzie są po prostu ludźmi i nie widzę powodu dla którego miałabym życzyć im gorzej niż samej sobie.
Jeśli kogoś okładam lagą (zazwyczaj nieudolnie) to rządy, instytucje rządowe oraz takie, co to bardzo chcą być od rządów ważniejsze. (Choć zrozumienie tego prostego oświadczenia przez wielu Tubylców zdaje się graniczyć z cudem.)

Dlatego też nie bardzo rozumiem, co poeta Griszeq miał na myśli pisząc swój pierwszy komentarz pod tym tekstem i jak on się ma do ostatniego. Coś mi się tu kłóci. Nie podejrzewam, żebyś postanowił sobie nagle pójść tą samą kretyńską dróżką, która ja lazłam na przełomie lipca i sierpnia ubiegłego roku. Więc?
Ale czy ja muszę wszystko rozumieć? Ba, przyznaję bez bicia, że nie rozumiem.

Ale pozdrawiam.

Melduję posłusznie, że zrozumiałam!

Rany, poczucie humoru wysłałeś na wakacje? (to a’propos pionizacji)

Eeee tam.

Na odpowiedź tak zadymioną i enigmatyczną trudno cokolwiek odpowiedzieć sensowwnego, ekhm. :)

Ale kilka słów napiszę, bo nie byłabym sobą.

Wiesz co z tego, że mi się metoda nie podoba? Może nic, ponieważ kogo mogłoby obchodzić to, że mnie się metoda nie podoba, ale w gruncie rzeczy to jednak będę się upierać. Właśnie ze względów moralnych, czy delikatniej mówiąc etycznych. Powtórzę, że nie każda metoda uzasadnia cel, choćby najbardziej sensowny, a często metoda właśnie może stać się argumentem kwestionującym prawo badacza do przeprowadzenia takiego eksperymentu.
Zresztą te właśnie powody były jednymi z tych, które zdecydowały o przerwaniu eksperymentu Zimbardo.

Jest granica ingerencji w ludzką psychikę, której badacz nie może przekraczać. Przypominam sobie kolejny eksperyment, eksperyment Ascha dotyczący konformizmu – zupełnie inną metodą można dojść do podobnych wniosków. Nie rujnując ludzi przy okazji.

Nauka musi się różnić od piwnicznych eksperymentów. Nie mówiąc już o realnych eksperymentach (?) społecznych. W przeciwnym wypadku bowiem sama siebie sprowadza do tych piwnic.

W sprawie terroryzmu wcale nie goniłam za chłopcami z bombkami jako, że nadmiernie atrakcyjni mi się nie wydają, a i mamusia mi mówiła, że dziewczynka za chłopcami biegać nie powinna, bo to nieładnie jest. :)
I wcale niekoniecznie o nich mi chodziło w związku z tym.

Ciekawa jest ta Twoja hipoteza, że ludzie lubią się bać. Osobiście mam wątpliwości czy tak jest. Wywołanie strachu jest skuteczną metodą wpływania, ale żeby ludzie to lubili?

Chwilowo tyle, bo oganiam się od zadymienia .

Wiesz gdzie my się różnimy w opiniach? – moim zdaniem.
Ty piszesz o tym, jak wg Ciebie być powinno (i/lub jak być nie powinno).
Ja, natomiast, smaruję o tym jak jest.

Pozdrowienia wolne od manipulacji zasyłam.