Ale ja miałem na myśli nie nieokiełznane szaleństwo zmysłów uznawane czasami za miłość ale Miłość. Taką co to szalona w tym, że jest wierna niezależnie od “zmienności pogody”, która kocha gdy przyjaciel zamienia się w nieprzyjaciela, gdy czeka wtedy gdy wszyscy “poszli dawno już na piwo” i nabijają się z niej zza baru. Także taką która towarzyszy ludziom odrzuconym, umierającym, współczuje i bierze na swoje ramiona ciężary innych.. . Taką co to śmieje się z konformistów i ma za nić “bezpieczeństwo bakierów”.

Taką miłość uważam za szaloną.

Pozdrawiam!

p.s. św. Paweł mówił o takich gwałtownicy – jak na mój poldkowy mały rozum – miał na myśli kochających szaloną Miłością. Gwałtowną w swojej wierności, wierze i szturmującą niebo w dobrych sprawach.

************************
W poszukiwaniu światła w szarej codzienności.. .