To jednak chyba dzielą nas definicje.

Mówi Pan: [...] ale wciąż jestem uparcie zadowolony ze świata, w którym żyję.
Przecież ja też! Nostalgia i pochodne są dodatkiem do tego. Nostalgia nie jest równoważna z tęsknotą, przynajmniej dla mnie.

Kiedyś, dawno napisałem u Pana pierwszy komentarz, po tym jak Pan pożegnał kogoś frazą dobranoc się z panem.

Nostalgia w czystej postaci. Tak mówił do mnie mój Ojciec, jak miałem kilka lat. I chociaż Ojca nie ma (od tego samego roku o którym Pan wspomniał w tym wpisie), to wówczas, na moment, wrócił za Pana sprawą.

To nie była tęsknota za dzieciństwem. Za Ojcem. To była nostalgia.

No. Wzruszyłem się, jak zwykle.