Cóż napisać...nie zbadane są wyroki Boskie.
A co nas nie zabije, nas wzmocni.

Pozdro.:D

ha! jestem znów na TXT

To nie tak…

Chociaż ja do Niego kiedyś też tak powiedziałam…

Wywrzeszczałam Mu przez łzy…

Jak ja Go wtedy nienawidziłam!

Ale to nie tak…

Nie tak…

Czy ja mam jakieś słowa? Nie mam Igła, dlatego głównie milczę do Ciebie, przez to milczenie jestem może i bardziej niż poprzez słowa.

Ja jestem.

I On jest.

Wielu ludzi jest, Igła. Wielu będzie.

W tych ludziach jest i On. W Tobie, w G., we mnie, w…

Fakt – Boga można naprawdę nielubić. Facio jest chyba mocno nadęty. I chociaż są tacy, co próbują znaleźć jakąś myśl głębszą w tej wariackiej układance, jaką jest świat, to mój obraz Boga jest inny od tego, co na sklepieniu Kaplicy Sykstyńskiej. Mnie Bóg się jawi, jako małych chłopczyk patrzący z zaciekawieniem co też się stanie, jeśli wrzucić dżdżownicę do mrowiska. Przez chwilę patrzy na wijącego się agonii robala, żeby zaraz pobiec gdzieś dalej i zająć się innym kretyńskim pomysłem – bo ja wiem? – wrzucić kota do studni. I tak sobie chłopczyk biega po bożym ogródku i na dziesięć głupot zrobi jeden jakiś gest miły – np. wyciągnie motylka z pajęczyny. Tylko czy my – będąc przez Boga tak właśnie traktowani powinniśmy mu za to jakiś kult okazywać? Czy nie jesteśmy wówczas śmieszni, jako ta dżdżownica, co myśli, że jak jeszcze dwa razy się wokół osi zawinie, to chłopczyk się nad nią ulituje i ją z mrowiska wyciągnie?

Ech – nawet jeśli jakiś Bóg tam jest (w co wątpię), to powinniśmy mu faka pokazać a nie modlić sie do głupiej paskudy, która tak przewrotnie nas wszystkich traktuje.

Siły
Nadziei

Zwycięstwa.

będę się modlił

Powinno być – do “Młodej”: Malwinka – 16 miesięcy.

Droga Pani – na szczęście Malwinka ma się dobrze. Natomiast mamie mojej pan Bóżek zgotował los iście hiobowy…

Tekst Igły nie jest niczym więcej, niż wściekiem.

Ja Pana proszę, żeby Pan zrozumiał sytuację ojca, takiego jak Pan. Ojca, którego syn poważnie choruje.

Moja mama też choruje, śmiertelnie. Nie mam do Boga żadnych pretensji, nie mam. Wciąż jeszcze daje nam szansę. Pewnie dlatego.

Bywało, że owego Boga przeklinałam. Tak długo, jak nie dostrzegłam Go w sobie.

Nie ma go poza Człowiekiem.

Da Pan te pięć minut Michałowi? Bardzo proszę, bardzo.

Droga Pani,

Jak by tu Pani powiedzieć, żeby nie urazić?

Powiem tak – proszę o oddzielenie moich poglądów od zwyczajnego, ludzkiego Caritas i Misericordiae, którym ludzi cierpiących i potrzebujących wraz z Panią obdarzam. Niemniej jednak – wydaje mi się najbardziej chybionym pomysłem na świecie przekonanie, że można jednym cierpieniem odkupić drugie. To jest głupie. To prowadzi do jedynie do tego, że ogromny ludzki wysiłek idzie na marne, ponieważ zamiast szukać dróg poprawy losu, ludzie omamieni tym poglądem umartwiają się po próżnicy – co najwyżej doskonaląc swoją odporność na ból.

Chrystus dał ludziom ZŁY przyklad – chcę to wyraźnie powiedzieć. Jestem mu niechętny. A jego desperackie poświęcenie nie wydaje mi się skierowane ku Ojcowi – żeby on znowu pochylił się nad ludzką owczarnią. Nie – sądzę, że był to gest ku ludzkości, która – poza garstką Izraelitów – niechętnie patrzyłaby na na Boga, który w imię nieznanych celów poddaje ją nieustannym próbom i ciągle jest z nich niezadowolony. Dzięki Chrystusowi wiara w Jahwe rozpłynęła się po świecie…

Ale proszę się modlić za Michała i za moją Mamę – to miłe. To po prostu jest ludzkie i miłe.

Pozdrawiam,
ZS

To była dobra gała.
Najlepsza, na jaką mnie stać.
Siły.

Trzymaj sie Igla.

patrzę w lustro potem na monitor potem na nazwę bloga…
Czyżbym wkleił nie tam gdzie trzeba?
Nie, to blog Igły ale wpis jakby ze mnie ściągnięty…

Czas by usiąść, pogadać popatrzeć tam przed siebie i powspominać, a może nawet ponarzekać?
Co Ty na to?
Marek

Panie Igło prosze się trzymać! Myślami jestem z Panem.

Lepiej jest lepiej. Trzymaj się, zdrowia dla syna.

referent & referentowa

Rozumiem i zapewniam o modlitwie.