Tak mówili trzy lata temu i tak samo mówią obecnie.
Słuchaj ich ci, którzy przez te trzy lata zarobili kilkadziesiąt albo i kilkaset procent na funduszach i akcjach oraz ci, którzy stracili kilkadziesiąt procent w ciągu ostatnich kilku tygodni.
I zastanawiają się jak to możliwe, że firma warta niedawno 400 mln jest wyceniona obecnie na 200 mln a fachowcy mówią w gazetach i telewizorach, to co mówią.
A oni są po prostu ludźmi sukcesu, jest ich garstka, pitolą to co słychać z taką samą manierą, jak kilkunastu ciągle tych samych dziennikarzy od polityki latających pomiędzy tymi samymi studiami tv.

- To proszę pana kupować, czy sprzedawać? – pyta zatroskana panienka reporterka. – Noooo jeżeli w Tokio wzrosną stopy a w Hong Kongu spadnie deszcz a zapasy ropy w USA wzrosną przed wiosenną ofensywą talibów w Afganistanie, to zobaczymy co powie Greenspan. Pada uczona odpowiedź fachowca.

W ciągu ostatnich 5 lat inwestując swoje nadwyżki finansowe w fundusze inwestycyjne można było zarobić: – polskich akcji – od 150% do 330% – fundusz złota – ok 150% – fundusz surowcowy – ponad 300% – fundusz inwestujący w Ameryce Łacińskiej – prawie 400%

A ten, który kupił pierwsze jednostki Pioneera w ’92 r. zarobił coś około 2000%.

Po drodze było wielkie załamanie polskiej giełdy, wtedy gdy notowano na niej kilkanaście spółek, Jelcyn rozstrzelał rosyjski parlament, bąbel informatyczny, kryzys rosyjski, kryzys azjatycki i wiele innych rzutujących na światowy/polski rynek kryzysów.
Bo czego ci panowie doradcy nie mówią publice to to, że na giełdach są cykle. Że można je z mniejszą lub większą dokładnością wyliczyć a zarządzając na takim płytkim rynku jak polski wielomiliardowymi kwotami można je nawet wywołać i sprowokować. Grając też przy tym swoim prywatnym portfelem. Co też jest tajemnicą poliszynela.

Dlatego inwestujmy długookresowo a gadanie fachowców traktujmy tak samo jak gadanie polityków. I jedni i drudzy to spekulanci.

No i trzeba mieć nadwyżki finansowe.