Wypada mi się zgodzić. Anonimowy bloger udzielający wywiadów mediom wszelakim nie powinien być zdziwiony, że jakiś tabloid w końcu wystawi rachunek. Święta prawda. Anonimowy bloger łaszący się do mejnstrimu, odbierający od niego nagrody, a jednocześnie “krytykujący” jego wpadki też jest jakiś dziwny. Przynajmniej po mojemu. Zachowuje się jakby chciał się załapać, udowodnić że to jemu należny się posada; przez bloga do rejestrowanego zawodu. Ale czy ja bronię, prawda.

Pozdrawiam,

a pewnie, ja też nie lubię ściemniania ;-)

nie wiem, jakie miała intencje, ale z jej romansowania ludzie Dziennika mieli prawo wysnuć wniosek, że ona wręcz oczekuje takiej propozycji, jaką otrzymała. Tymczasem ona teraz pozuje na skrzywdzoną naiwną licealistkę, która nie wiedziała co robi. To jakaś kpina z publiki, moim zdaniem. Dlatego napisałem, że moim zdaniem trzeba być matołem, żeby się na to nabierać. A że Michalski i ta parka demaskatorów to obrzydliwe mendy? To swoją drogą. Tylko skąd zdziwienie?

mam taką naturę od urodzenia, że chadzam sam, bez stada, i dlatego odróżniam rzeczy pierwotne i wtórne, w tym zdolność trzeźwej oceny sytuacji odróżniam od owczego pędu.

Nie bez powodu rzecz nazywam aferą katarynkową, bo odróżniam też przyczyny od skutków i nie umiem się nabierać na dmuchane dyrdymały.

U mnie każdy może liczyć na to, że bez politpoprawności powiem mu co myślę. Tak zrobiłem.

Robienie z afery katarynkowej jakiejś bitwy o anonimowość jest pomieszaniem z poplątaniem. Nie dla mnie ta zabawa w ganianego z, powtórzę to: mendami z mainstreamu.

nie, nie jest. Jakie pytanie, taka odpowiedź.

Inaczej: modę na Twittera oceniam jako zjawisko pozytywne ze względu na to, do czego Twitter służy i do czego jeszcze się przyda. W każdej modzie jest element owczego pędu, ale tutaj nie ma to znaczenia – wpływu na istotę sprawy.

Trochę racji to jednak Krasowski ma. Rzecz jednak nie w tym, że blogsfera jest głupia a papierzaki mądre, tylko że ludzie z którymi Krasowski ewentualnie mógłby porozmawiać nie rodzą się, prawda, na kamieniu. Wysoko poprzeczka. Problem jest w samym Krasowskim. A przy okazji naczelny zarabia pieniądze, robi ruch w interesie. Sprytne. Gnidowate, ale sprytne.

Mnie coraz bardziej zadziwia ten dziennikarski świat. Wielu narzeka na polityków, ale gdyby tak zbadać nasze gwiazdy dziennikarskie w swojej kategorii, to pewnie wyszłoby, że są mniej profesjonalni i etycznie bardziej zmurszali od polityków. Kim jest taki Michalski, Karnowski, że o cynglach z Gazownika nie wspomnę. Dno i trzy metry mułu. I to oni właśnie, Panie Sergiuszu, budują naszą rzeczywistość, bo przecież budują, i rację ma Krasowski, że także w zasadniczy sposób wpływają na kształt blogosfery (choćby poprzez informacje, polemiki itd.). Coś tu jest nie tak ;)

coś tu jest nie tak? delikatnie powiedziane!

Pan sobie poczyta rewelacje u tego co “robi w Palikocie”: Jak odwrócić dziennikarza?

Uffff….

Słuchaj Sergiej, może byś wreszcie raz a dobrze, przystępnymi potocznym językiem, wyjaśnił co to ten Twitter i na czym polega jego wyższość nad polskim rzekomo pierdolnikiem, bo ni kuta nie kumam, jako być może osioł lub baran(dzięki).

Krassowskie bydlę, pozorując ocenę trollstwa jako takiego, wyraźnie kieruje odium swego obrzydzenia wyłącznie wobec prawicowej jego części, zrównując ją finalnie z całą prawicową stroną blogerstwa. Na koniec zaś w znajomym michnikowskim stylu poniża polską blogosferę wobec obcych(znających DOBRZE jezyki prosłiłbym przy tej okazji o skonfrontowanie z obcojęzycznymi odpowiednikami salonu 24, by wyrazili swą opinię). Jeśli jednak Krassowski miałby rację w tym zakresie to też by mnie taki stan nie zdziwił, u nas bowiem toczy się w blogosferze walka na śmierć i życie, warunkowana poziomem konfliktu politycznego w realu, nijak nie odpowiadającemu realiom angielskim czy francuskim, do których to obszarów bydlę nawiązuje stawiając je nam za wzór.

“Obejście takie musi polegać na tworzeniu sieci indywidualnych blogów i mikro-blogosfer, które przekroczą granice polskiego grajdołka.”

A po kiego miałoby przekraczać, zwłaszcza wobec opisanego wyżej stanu – mamy się napierdalać z postkomuną po angielsku? Istotą polskiej blogosfery politycznej jest przecież walka z omnipotencją medialną realu, tego naszego prawdziwego pierdolnika.

Uprzedzająco proszę byś się nie dystansował wobec sfery politycznej, bo ona jest na rzeczy w portalach takich jak salon24 czy TXT, a jesli kto posiadł jezyk obcy w stopniu pozwalającym wyrażać mysli podobnie jak w ojczystym – niech se pierdoli na tym zasranym Twitterze co tam chce, gówno mnie to obchodzi.

“Przekroczenie tych granic wymaga po pierwsze, pisania także po angielsku, po drugie, korzystania z grawitacji i siły nośnej globalnych mediów nowego typu, których przykładem jest Twitter.”

Angielskim nie władam, a naszych poslkich spraw nie załatwimy jakimś jebanym Twitterem.

Pozdro

że może jednak w tej całej awanturze o nic nie chodzi.
Bo jak czytam teksty Michalskiego, Karnowskiego czy (prawdziwe kuriozum to jest) Króla, to sobie myślę, że oni chyba internautów nie rozumieją zyupełnie i o internecie pojęcia nie mają.

Zresztą proszę się z tym tekstem zapoznać:

http://www.dziennik.pl/opinie/article385224/Idiotyczne_blogi_anonimowe.h...

nie gadam z leniami umysłowymi. Idź się doucz, doczytaj w Wikipedii i nie pyszcz mi tutaj, nadużywając łaciny, zrozumiano? Nie mam czasu udzielać darmowych korepetycji, zwłaszcza że zadajesz pytania, na które odpowiedzi masz pod nosem.

Istotnie, łaciny nadużyłem, co najmniej o połowę ponad potrzebę wyrazu.
Zaznaczyć jednak pragnę iż sprowokował mnie ton wypowiedzi tego wątku, odnoszących się do samej Kataryny, widoczny dotychczas jedynie w opiniach zdeklarowanych jej wrogów. Jego przyczyn dopatrywałnym się w zmęczeniu przegadaniem tematu, takiej psychologicznej prawidłowości, objawiającej się zwykle zniecikerpliwieniem dryfującym w niechęć do bohatera afery, eksploatowanej ponad miarę w odczuciach obserwatorów.
Idzie mi otóż o to dostrzegalne przesuniecie oceny w kierunku “cha cha cha, chciała być sławna no to ma”, takiej przygany względem intencji i postawy głównej osoby dramatu. Mnie to razi. Ta pretensja o nieunikanie kontaktów inicjowanych wszak przez media, udzielanie wywiadów, wejście tym sposobem w główny nurt przekazu, interpretowane domyślnie jako brukające. To wszystko z lekką nutką zazdrości/zawiści, podkreślam – lekkim posmakiem, szanuję bowiem wypowiadających się tutaj, o brzydkie uczucia ich nie posądzając.
Umyka Wam Panowie taka mianowicie okoliczność, że rozgłos uzyskiwany przez Katarynę, korzystny jest dla nas wszystkich, internautów budujących piątą władzę, wrogo konkurencyjną wobec czwartej, sprzeniewierzonej, w opinii nas wszystkich chyba, swej zakładanej roli, zaprzedanej trzej pierwszym, w istocie z nimi tożsamej. Kataryna promuje naszą – jeszcze niszę, jako alternatywę wobec przekaziorów oficjalnych, i powinniśmy temu przyklaskiwać, nie zaś sarkać na jej domniemywane ambicje.
Sama pretensja o rozgłos osobisty też wydaje mi się nie na miejscu, to w końcu pragnienie jak najbardziej naturalne i nienaganne gdy realizowane etycznie, czy ktoś z Was np. sobie by tego odmówił? Ja na pewno nie(pomijając że mogę sobie tylko chcieć, bo do poziomu Kataryny cz Yassy mi daleko).
Tak że, posługując się gotowcem klasyka, proszę – odpierdolcie się od Kataryny.

A nawet, ośmielę się zauważyć, “ładnie skomponowana”.

Sergiuszu, zgadzam się z Twoją opinią o romansach z mainstreamem i lansach w mainstreamie. Opinia o przyjmowaniu wszystkiego za dobrą monetę, takoż z moją się pokrywa.

Po angielsku jednak nie będę pisać, bo Ameryki nie odkrywam. Ja tylko puzzle układam. Raz lepiej, raz gorzej. Po polsku.
Są całe rzesze blogerów piszących języku lengłydż. Ich własnym języku. Robią to lepiej niż ja. Czytam ich codziennie.

Nie rozumiem zaś idei und zasady działania Twittera. Co może trochę dziwić, przede wszystkim mnie samą.
Dziwi mnie to tym bardziej, bo wcale niedawno bez specjalnego wysiłku pojęłam (np.) ideę/teorię Elektrycznego Wszechświata. (Co, poniekąd, wyjaśniło moje dwóje z niektórych działów fizyki. A może astronomii? :) A tu proszę – taki prosty Twitter i wtopa. Niedobrze. :)

Trzym się.