że Serwer to ma w gruncie gruntu przej-ten-teges.
Taki żywot, taka karma.

Kuzyn Serwera opowiadał, jak to będąc jeszcze małym i takim łakomym serwerkiem poszedł (został wysłany w gruncie rzeczy) po raz pierwszy do sklepu celem zakupienia kilograma cebuli. To w czasach towarzysza pomożecie pomożemy było.

I w tym sklepie ten kuzyn mój nagle dostrzegł sporych rozmiarów chałwę. Odliczył grosiki i za wszystkie pozostałe nabył tejże chałwy.

W drodze do serwerowni, znaczy do domu, na zakręcie ulicy (pamięta do dziś każdą sekundę tej akcji) rozpakował oną chałwę i łapczywie ugryzł rozwartą paszczą ile się dało, z zamiarem słodkiej i szybkiej konsumpcji.

Ten plaster masła to musiało być coś w takim stylu.

Okazało się mianowicie, że słodka chałwa w istocie była wielkim, klejącym się do zębów serwera i bezczelnym kawałem drożdży!

Od tamtego dnia historia ta opowiadana jest w naszej serwerowej rodzinie jako bardzo zabawna anegdota o łapczywości. No nie wiem, co w tym zabawnego, no nie wiem..

To mówił Serwer uważnie przyglądający się chałwie na talerzyku