Chyba sobie takich wybrałam, czy jak. Zaleta tych zamyślonych jest taka, że oni chociaż na chwilę przystaną, popatrzą wzrokiem przeciągłym… i dadzą sekundę na zrobienie zdjęcia.

Chwilami żałowałam, że nie można robić zdjęć z dźwiękiem. Ten chłopiec owijający się wokół nogi ojca włączył tę specyficzną wewnętrzną syrenę , którą mają tylko małe dzieci. Tak cudnie ją rozkręcał padając na chodnik i wijąc się rozpaczliwie.

Właściwie chciałam podobnie zareagować widząc kolejkę do Notre Dame…

:)