Pawdę piszesz: wydaje Ci się.
Nie mam żadnej frajdy ani interesu w świadomym deformowaniu czyichkolwiek komentarzy.

Nie do końca rozumiem, czemu ma służyć wklejanie w rozmowie ze mną tekstów z Wikipedii itp.
Sugerujesz, że nie tylko brak mi elementarnej wiedzy (to się zdarza), ale że nie znam adresu najpopularniejszego źródła tzw. wiedzy powszechnej?

Zapewniam, że wypowiadając się na jakiś temat sprawdzam czego nie jestem pewien przynajmniej tam.

I do tej wiedzy się odniosłem, wskazując na fałszywą analogię między powodami dymisji de Gaulla (klęska w referendum projektu reformy państwa), a obecną sytuacją LK.

Poważnie?
A co to niby jest, ta IVRP, według LK (razem z bratem)?
Bo do mnie, mimo upartych prób zrozumienia nie dotarło nic, poza naiwnymi bzdetami.
Nie jest i nie może być bowiem żadnym projektem ustrojowym gadanina w stylu laureatek konkursu miss swiata: żeby ludzie byli uczciwi, Polska silna, nikomu nie zabrakło chleba, szpitala, a zdrajcy i złodzieje siedzieli, etc. Nie jest też wizją ustrojową bezwzględna walka z korupcją.
Gdzie są zmiany ustrojowe, przeprowadzone przez braci? Gdzie jest poddany pod referendum projekt nowej konstytucji? (Referendum można było pięć razy rospisać za rządów obu braci). Że projekt był niby? Wiem, czytałem, zapomniałem. Projekt ten jest rówieśnikiem platformerskiego 3xTAK (kto pamięta o co tam chodziło) i służył do tego samego co np. gabinet cieni PO pod wodzą byłego przyszlego premiera z Krakowa.
To rzeczywistość wirtualna.
Zasłona dymna.

Dlatego nie łudźmy się, Kaczyńscy na tym polu nie ponieśli klęski, bo nie podjęli bitwy. Nikt ich wizji ustrojowej nie odrzucił, a na pewno nie naród. Bo wizja taka nie zaistniała w debacie publicznej.

Nie upadł projekt IVRP, a jedynie jej szyldzik, hasełko dobre jak każde inne, bo puste.

Jeśli jest jakakolwiek wizja naprawy Rzeczpospolitej u braci Kaczyńskich, to ona nie jest ustrojowa, systemowa — a personalna. Realny projekt braci natomiast można streścić w słowach: jedynym ratunkiem dla Polski są nasze rządy. Póki więc choć trochę rządzą — wizja jest realizowana, obietnica spełniana, powodów do honorowej dymisji brak.

Co w tym śmiesznego, nie rozumiem.

Przecież bodaj nikt z wypowiadających się tu dyskutantów nie sugeruje, by w obecną konstytucję wpisać kto jedzie na następny szczyt. O tym to bąkali gdzieś tam politycy, w tym tonie jest zapytanie do Trybunału wysłane przez premiera. A rozwiązać takie sprawy miała ustawa kompetencyjna, obiecywana niemal od tak dawna, jak druga linia warszawskiego metra.

Tutaj pojawiła się rozmowa o tym, czy nasz ustrojowy dualizm władzy wykonawczej nie jest po prostu z natury paraliżujący i konfliktogenny. I czy są lepsze rozwiązania.

Ja naszej konstytucji nie lubię od zawsze. Uważam że jest zła po prostu. Czemuż o tym nie mówić przy nadażającej się okazji?