Mojej nieporadności w przekazywaniu myśli przypisuję nieporozumienie jakie zaszło wokół oceny pewnych zdarzeń z przeszłości. Postaram się nieśmiało wyjaśnić swój punkt widzenia, aby wyjasnić nieporozumienia, jakie z mojej winy między nas się zakradły
Najpierw kilka cytatów z kometarzy powyżej:

“Cuda nie są sprzeczne z naturą, ale z naszym sposobem jej pojmowania” Tomasz z Akwinu. Co się przekłada na zalecaną ostrożność w ocenie. „

„…byłoby uczciwe opatrywanie obowiązkowo każdej hipotezy i teorii mających duże cechy prawdopodobieństwa,etykietą “...wedle dzisiejszego stanu wiedzy”

Można , a nawet należy stawiać pytania i budować hipotezy dotyczące zdarzeń z przeszłości , w sytuacji gdy dotychczasowe nie dają zadowalającej odpowiedzi na pytania. Nawet najbardziej fantastyczne teorie. Ale należy być bardzo ostrożnym z opatrywaniem ich etykietą „NAUKA” Lepiej czasem przyjąć ostrożne zastrzeżenie, że dzisiejszy stan wiedzy nie pozwala nam dać wyczerpującej odpowiedzi. Można oczywiście od idealnej powierzchni przejść do spekulacji o maszynach potrzebnych do obróbki, chociaż możliwe, że jest to efekt innego działania, prostszego, ale wymagającego mobilizacji organizmu ludzkiego, dziś bardzo rzadkiej, a kiedyś powszechnej. Cierpliwości, albo zwykłych technik prostych, ale dzisiaj zupełnie zapomnianych. To jest możliwe.
Gdybyśmy odnaleźli chociaż rysunki lub opisy owych urządzeń,tych frezarek, świdrów, tarcz, to wszystko byłoby jasne. Nie mówiąc o zachowanych fragmentach. Dopóki ich nie ma, będą interesująca hipotezą. Ale nie zastrzegam, że tak być nie mogło. Trzeba być otwartym i na taką możliwość.

Bywało odwrotnie. Do dzisiaj nie pewności co do przeznaczenia glinianych naczyń odnalezionych w Mezopotamii. Mogą być starożytnymi bateriami elektrycznymi, ale wciąż nie ma na to dowodu. Jeżeli tym są, to jest parę hipotez mówiących, do czego mogły służyć. I to już ma bardziej ręce i nogi.

Pokazane artefakty są nadzwyczaj interesujące. Możliwe, że powstały w wyniku obróbki urządzeniami laserowymi, lub diamentowymi tarczami wysokoobrotowymi. Gdy zobaczę rekonstrukcję takiego urządzenia, wykonanego na podstawie znalezionych szczątków, będę z entuzjazmem głosił chwałę starożytnych inżynierów. Lub inaczej: chylę teraz czoła tym bardziej, że wykonanie tych rzeczy metodami z n a n y m i nauce budzi mój podziw dla wytrwałości i precyzji starożytnych rzemieślników i fachowości wynikłej z długich wieków doświadczeń.

Widziałem kiedyś ciekawy film o rzemieślnikach hinduskich wykonujących pewne prace związane z obróbką metali i kamienia metodami znanymi tam od tysiącleci. Zadziwiające jest to, co można osiągnąć niezwykle prostymi sposobami. Trzeba tylko paru rzeczy. Wprawy i nieopisanej cierpliwości. I na pewno talentu. I doświadczenia pokoleń.

Jeżeli odkopią gdzieś tę ciężarówkę ze znakiem firmowym Kaptah-anch-amona, nie będę krzyczał, że to niemożliwe. Ja na taką ewentualność jestem przygotowany. Na razie uczciwie powiem: Nie wiem jak to zrobili. To, co jest dla mnie dostępne nie pozwala mi jednoznacznie przesądzić o zastosowanej technologii.
Hipotezy, które mam na własny użytek, nie są tak śmiałe jak Wasza.

Pozostaję niezmiennie z szacunkiem!

tarantula