Gdyby komuś przyszło do głowy, żeby coś napisać, to będzie miło, ale muszę przeprosić (do tego zmierzam), bo odpowiem później; teraz znikam sprzed komputera.

referent

Ja też czytałem ten pański.
Na kolanach pisany.

I co teraz?
Jakieś wnioski?
O swoich przemyśleniach, rzecz jasna.

O, dziękuję bardzo. Niestety, ja nie czytałem Pańskiego, ale zaraz to nadrobię. Pozdrawiam,

Ale tak do końca to Czuma jest kompetentny czy nie?

Jak dla mnie im większy szum za jakimiś głupotami wokół niego, tym bardziej widać, że komuś może coś nie na rękę zrobić.

Jakby Czuma był jakimś strasznym niemotą, to by takiego rwetesu media i nie tylko nie robiły, bo i po co?

A z tą uczciwością, to jak na razie nie widzę powodów, żeby w nią wątpić. Długi spłacił a syna mógł zatrudnić choćby ze względu na to, co pan w pkt o jego samotności napisał... Jak syn jest kompetentny i mu rzeczywiście pomaga, to niech im będzie… Nepotyzm, to trochę inna sprawa – jak dla mnie…

Choć ogólnie mi może wiedzy brakować coby jakieś konkretne wnioski wyciągać. Poczekamy – zobaczymy… – sytuacja albo się nie zmieni albo się polepszy, bo gorzej to już chyba być nie może…

pozdrowienia przesyłam

PS – napisałem u pana, bo w sumie nie pamiętam, czy obiecałem panu, że mam już nie pisać. Na razie tylko u Nicponia pamiętam taka obietnicę... Ale jakby co, to proszę dać znać...

Wiesz – jak dla mnie nie ma czegoś takiego jak “odpowiednie kompetencje” na ministra. Już wiele razy się okazywało, że temu, co miał ich aż nadto nic nie wyszło a ten niby bez nich zrobił coś dobrego…

Czasami dobre rzeczy wychodzą tak przez przypadek trochę, z dziwnego biegu zdarzeń – taki minister może być tylko istotnym trybikiem w biegu…

pzdr

PS – A w ogole to możesz podać jakieś “twarde” kompetencje, bez których takiemu ministrowi ani rusz?

Hmm – niektórych rzeczy można się szybko nauczyć, wiedza o innych może być tylko balastem. O pomysłach, to nie wiem, bo pana Czumy nie znam…

Ja osobiście wole np swoje pomysły realizować najpierw a potem może , ewentualnie o nich rozmawiać. Zakładam, że inni mogą mieć tak samo więc wolę z oceną poczekać na działania bądź ich brak i efekty tychże.

Choć moze minister zwierzac sie musi – nie wiem…

Poczekać – zobaczyć... ;-)

pzdr

Panie referencie – zacznijmy od tego, że krawiec, czy inżynier, to konkretny fach, którego nauczyć się można. Do tego, żeby narysować projekt domu, to państwo specjalnych uprawnień udziela i uczy długo, coby człowiek wiedział co robi i wedle jakich reguł ma to robić.

A zna pan szkołe na ministra kształcącą? – w sumie pewnie pan zna…
Ale jak dla mnie to już fach nie taki konkretny jak te co pan wymienił.

Dodatkowo ja nie twierdzę, że Czuma jest/będzie dobrym ministrem, tylko twierdzę, że jak już jest, to trzeba poczekać żeby to ocenić.
Nie wiem po prostu czegoś, co pan wie.

No, ale może pan byłby lepszym od niego ministrem? – proszę spróbować, w sumie kompetencje pan ma, skoro pan tyle wie i pewnie zaplecze by się znalazło… I piszę to bez zbytniego sarkazmu i złośliwości.

Chodzi mi tylko o sytuację, że wszyscy wokół WIEDZĄ, że jest źle, ale tylko o tym dużo gadają, krytykują i nie za bardzo mają realnych pomysłów, które by mogły tę złą sytuację zmienić. Mnie już troche męczy takie podejście i staram się jakieś pozytywy też widzieć. Choć jak widzę się nie za bardzo się to podoba. Poza tym fajnie się to upraszcza i wyśmiewa, no i łatwo naiwność i głupotę zarzucić...

Wolałbym np przeczytać kto byłby lepszym ministrem od Czumy i dlaczego takim lepszym ministrem by był, albo co mozemy zrobic zeby to g.. jakie jest w naszej polityce zmienic. Ma pan jakies pomysly? Chetnie bym pomogl przy realizacji…

Daj liste kandydatow i ew pytania.

Ja widze dwa:
Kto byl najlepszym ministrem sprawiedliwosci i dlaczego.
Oraz kto w obecnie jest najlepszym kandydatem na to stanowisko i dlaczego

Ew cos podobnego.
Znaczy kandydatow potrzebuje co do pyt 2 – z lista do nr 1 sobie poradze…

A potem zobaczymy co “tłuszcza” ma na ten temat do powiedzenia…

pzdr

No sam chciałes ankiete :-)

Ja tylko probuje sprostac zewnetrznym oczekiwaniom…

Choć w sumie już pan Referent parokrotnie zauwazyl, ze poniekad marnie jest z moim intelektem, wiec w sumie powinienem sobie zdać sprawe, ze to wychodzenie naprzeciw, to takie walenie kulą w plot…

pzdr

Mimo wszystko, nie wydaje mi się, by mój tekst był na kolanach.
Ja wiedziałem o Czumie tyle, ile mniej więcej dało się wiedzieć dzięki naszym mediom plus coś tam coś tam. W pierwszych godzinach od decyzji premiera.

Ta wiedza pozwalała mi wierzyć, iż mamy do czynienia z człowiekiem prawym i niezłomnym.

Nie napisałem nigdy, że to wystarczający warunek by wymiarem (nie)sprawiedliwości.
Ale, że to warunek konieczny.
I że go poprzednikom Czumy brakowało.

A Pan złośliwie powiela nieuprawnioną interpretację moich słów, mimo sprostowań.

Co dziś sądzę? Plus minus to, co napisał szanowny gospodarz.

Dałem Czumie kredyt zaufania.
Jeszcze się nie wyczerpał.
Nadal nie wiem, co faktycznie zamierza zrobić.

Czuma dał się zwyczajnie wkręcić w PR-ową zagrywkę, grubo szytą.
Co dodatkowo w/g mnie go dyskwalifikuje jako zarówno urzędnika jak i polityka.
Pomylenie pojęć w całej rozciągłości.

Kilka fajnych naprowadzających kawałków można znaleźć w tym tekście, który zresztą wygląda jak scenariusz do tego System 09 Klaty niemal.

Pozdrawiam.

Też tak uważam. Premier przyszedł i powiedział: “Słuchaj Andrzej, pomóż. Widzisz, co się dzieje, Ćwiąkała nie dawał sobie rady. Ciebie Kaczory nie będą atakowały, bo i jak… Też chcę mieć swojego szeryfa i ty się nadajesz… No, kogo mam wziąć, Andrzej… Zobacz, sędziowie protestują, chcą więcej kasy, kiedy przyjdziesz to przecież nie mogą eskalować żądań, dostaniesz trochę czasu, będziemy mieli kilka miesięcy spokoju, że niby nowy minister, poszuka, znajdzie, się zobaczy… Andrzej pomóż...”

Kto by nie chciał pomóc :-)

Ćwiąkała rzeczywiście nie był rewelacyjnym ministrem, wydawało się, że uda mu się zrobić więcej. A to był człowiek, który rzeczywiście się znał na rzeczy i przyprowadził ze sobą ludzi z UJ-otu, kancelarii adwokackich, miał zaufanych prokuratorów. To nie byli jacyś tam referenci do przyuczenia, ale doświadczona i otrzaskana w różnych bojach drużyna. Wspierało go praktycznie całe liczące się środowisko karnistów (Zoll, Kubicki, Wróbel, Waltoś... itd.). I co? I gówno (pardą). Życie pokazało, że potrzebne są dwie wartości: kompetencja i zaufanie wodza. Drugiego zabrakło. Mówiło się, że Tusk od początku nie cierpiał Ćwiąkały; zgodził się pod naciskiem ludzi, którzy chcieli głowy Ziobry na tacy i sprzyjali PO, kiedy rządził PiS (Fundacja Batorego, Zoll, Safjan, inni sędziowie TK – w tym ci w stanie spoczynku – między innymi). Taaa…

Pozdrawiam,
referent